2657 beyitten oluşan bir mesnevi. Haliyle, bunu hece ölçüsü ve kafiye ile çevirmek oldukça zor bir iş! Üstelik edebi eserlerde - özellikle şiirde - çeviri yapmanın en can sıkıcı yanlarından biri de, eserin orijinalindeki var olan duyguyu koruyamamasıdır. Bir çeviri olan bu eserde de, şirin anadil ile kurduğu o müthiş duygu büyük oranda kaybolmuş. Buna rağmen, eserin ölçülü ve kafiyeli olarak çevrilmiş olmasi bahsedilen o duyguyu az da olsa tatmamıza yardımcı olmaktadır. İster bir edebiyat aşığı gözüyle okuyun, ister bir eleştirmen, isterseniz de bir aşık... Her halükarda, yazarın o eşsiz söz ve duygu ustalığını fark edeceksin. Keyifle, duyguyla, özlemle okudum. Sizlere de iyi okumalar dilerim.
