Künyesiyle beraber tam adı 'Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ebî Bekr b. Eyyûb ez-Züraî ed-Dımaşkī el-Hanbelî' olup düşünce ve çalışmaları Hanbeli mezhebi odaklı olmuştur. 7 Safer 691 (29 Ocak 1292) tarihinde Dımaşk (Şam) şehrinde doğdu. Babası Ebu Bekir, Cevziyye Medresesi'nde kayyım olduğu için İslam literatüründe adı daha çok 'İbnü'l-Kayyim' (kayyımın oğlu) olarak anılmıştır. İlk eğitimini babasından aldı. Daha sonrasında ise Şam medreselerinin büyük alimlerinin derslerine katıldı. Bunlar arasında, fıkıh alanında ders aldığı İbn Teymiyye en tanınmış hocalarındandır. Daha sonraları Cevziyye Medresesi'nde imamlık ve 1336 yılından sonra da hatiplik yaptı. 1342 yılından ölümüne kadar da Sadriyye Medresesi'nde ders verdi. Yakın ilişki içinde olduğu hocası İbn Teymiyye'nin devrin Memluk sultanları ile arası iyi olmadığı için o da siyasi takipten kurtulamadı ve birkaç defa hapsedilmiştir. 1331 yılında hac için Şam'dan ayrılmış, 13 Receb 751'de (16 Eylül 1350) yılında doğum yeri olan Şam'da ölmüştür. Mezarı aynı şehirdeki Bâbüssagir Mezarlığı'ndadır. Kitapları Medaricü's-Salikin (3 cilt) er-Ruh Hadi'l-Ervah Tariku'l Hicreteyn ve Babu's- Saadeteyn İ'lamu'l- Muvakkiin (4 cilt) İctimaü'l- Cuyüşi'l- İslamiyye et-Turuku'l Hükmiyye fi's- Siyaseti'ş Şerriyye Tuhfetü'l -Mevdud fi Ahkami'l- Mevlüd Ahkamü ehli'z- Zimme et-Tıbbü'n- Nebevi Miftahü Dari's- Saade es-Savaikü'l- Mürsele fi'r- Reddi Ale'l Cehmiyye vel Muattıla Ahbarü'n-Nisa el-Vabilu’s- Sayyib Mine’l- Kelimit- Tayyib es-Salat et-Tefsiru’l- Kayyim Zadü’l- Mead Fi Hedyi Hayri’l- İbad el-Cevabü’l- Kafi ve’d- Dai ve’d- Deva el-Fevaid Uddetü’s- Sabirin El-Fevaidü’l-Müşevvik ila Ulumil-Kur’an et-Tıbyan fi Aksami’l-Kur’an