Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Momo
Michael EndeEn Beğenilen Momo Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Momo sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Momo kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
Momo..
Seninle tanışmamız 9 yıl öncesine dayanıyor. Dün gibi hatırlıyorum, 11 yaşına yeni girmiştim. Babamdan hediye olarak kitap almasını isterdim hep. Babam da ismine, kırmızı punto ile yazılmış olmasına, içerisindeki resimlere bakarak Momo'nun bir çocuk kitabı olduğuna kanaat getirmiş olsa gerek, elinde Momo'yla çıkagelmişti. Ee daha küçüğüm.
#Ama bazen öyle anlar okur ki, hiçbir şeyin değeri kalmaz.
#İnsanlar kendilerini korkutan şeylere çok daha çabuk inanıyorlar.
#Hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmiş hayallerdir .
Zaman kavramı etrafında şekillenen ve zamanımızı değerli kılmak için sürekli didinerek çabalıyor oluşumuzu eleştiren bir kitap. Benim farkındalığımın artmasına vesile oldu. Tavsiye ederim.
“Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti.” diyerek en önemli mesajı veriyor bence . Düşünüyor insan ; gün içinde yüreğimle hissederek yaşadığım kaç dakikaya sahibim ? Yada var mı hissederek yaşadığım anlarım?
Küreselleşme ile birlikte çılgınca tüketen bir toplum olma yolunda ilerliyoruz. Sürekli çalışıp,didiniyor ve bunun karşılığında tüketiyoruz. Aslında farketmeden bu süreçte kendimiz tükeniyoruz. Herşeyi yüzeysel ve hızlı yaşıyoruz. Muhabbet etmeye, sevdiklerimize sarılmaya, ailemizle vakit geçirmeye , dostlarımızla dertleşmeye, yoldan geçerken etrafımızda ne olup gittiğini görmeye , bir çiçeği koklamaya bile vakit bulamıyoruz.
Müstakil evlerimizi, mahallelerimizi terkedip spor salonunu, havuzunu, cafesini,marketini içinde barındıran rezidanslara yerleşiyoruz.
Dolaylı-dolaysız bu yaşayıştan en büyük darbeyi ilişkilerimiz alıyor. Zamandan, enerjiden tasarruf etmek için ebeveynlerimizi huzurevine gönderiyor, çocuklarımız teknolojik aletlere maruz bırakıyoruz. İlişkilerimizi online yaşıyoruz.
insanın derinlikleri olduğu gerçeğini unutuyoruz. Bu derinlikle yüzleşmekten itina ile kaçınıyoruz. Çünkü zaman ve emek harcamak istemiyoruz, bunun yerine ilişkilerimizi tüketip yeni ilişkiler kurmayı seçiyoruz. Kazandığımızı zannederken çok büyük kaybettiğimizi anlamıyoruz. Kendimizden uzaklaşıyoruz...
Kâinatta herşey insan için, insan Allah içinken, biz nasıl yüreğimizle dinlemeyiz insanı, nasıl kalpten zaman ayırmayız dünyâ gemisindeki yol arkadaşlarımıza?..
"Modern zamanların insanlarının yamalı zamanları var, yırtık pırtık ve her geçen gün kaynar suda yıkanmış yün gibi çekiyor, kısalıyor. Çünkü “insan” kıymetli değil. Kimsenin içinin kimsesi kalmamış gibi...
Oysaki bir minicik zamanı ayırıp sadece “dinlemek” bile bereketi hareketlendirir. Çünkü öyle kodlanmış varlık. Bu böyledir...
Momo şimdiki zamanların insanları için pek çok şey yapıyor. Tüm kalbiyle sadece dinliyor ve düğümleri çözüyor. Herkes ve her şey birbirine çok yabancı ve devasa uçurumlar açılıyor gittikçe. Oysa ki “bereket” var insanın içine harcanan herşeyde. Birilerinin kalbine uzanan o ince yolda yürürken, ve içlerine çiçekler doldururken zaman o kadar, o kadar çok büyüyebiliyor ki fazlasıyla yetebiliyor herşeylere..."
MOMO
MİCHAEL ENDE'nin kırktan fazla dile çevrilmiş dünyada yedi milyondan fazla satmış bu eseri yetişkinlere masal tadında gibi görünsede içerisinde ciddi mesajlar içerdiğini düşünüyorum.
Zamanla yarışan yarışmaktan ziyade savaşan günümüz insanı hayatını kolaylaştıran onca teknolojiye rağmen neden hala zamansızlıktan yakınmaktadır.İşte bu kitap size durup bir soru hatta sorular sorma fırsatı veriyor.Açıkcası ben kendimi sorgularken buldum.
Zamanla öyle bir yarış halindeyiz ki durup bir köpeğin başını okşayacak, bir komşuya halini hatrını soracak, bir yaşlının elindeki poşetleri evine kadar taşımasına yardım edecek zamanımız asla yok.Öyle ruhsuz öyle duygusuz insanlar yığını olarak deli gibi koşturup duruyoruz.
Yazar bu kitapta insanların zamanını çalan zaman hırsızlarından bahsediyor ve onları duman adamlar diye isimlendiriyor...Benim kafamda bu hırsızlar tv ve de telefon ve bunların en büyük kozu internet olarak canlandı...
Elbette bunlarla sınırlıda değil.Günümüz toplumunda yaşanan tüketim çılgınlığı ile bizler ihtiyaçlarımıza (esasen hiçbiri zorunlu değil) yetişebilmek için durmadan çalışıp para kazanmak daha çok kazanmak zorunda kalıyoruz...Birbirimizle yarış halinde durmadan zamansızlıktan yakınıp duruyoruz.
Velhasıl yazar bana verebileceği en güzel mesajı verdi...Şimdiden sonra arayıp sormam, ziyaretine gitmem gereken insanlara zaman bulamadığımdan dem vurmuycam. İnceliklerden ve insanlığımdan tasarruf etmiycem...Ve okurken sevgili Gülten Akın'ın şu sözü geldi aklıma.
"Ah kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya."
Size tavsiyem mutlaka okuyun....Okutun...