Mongoliad 1. Kitap
Neal StephensonMongoliad 1. Kitap Gönderileri
Mongoliad 1. Kitap kitaplarını, Mongoliad 1. Kitap sözleri ve alıntılarını, Mongoliad 1. Kitap yazarlarını, Mongoliad 1. Kitap yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Koş,” dedi Ögeday, çatlak bir sesle. “Ebedi Mavi Gök’e koş.”
Ögeday’ın karnından bir gümbürtü,omuzlarını sarsan ve kaftanını titreten bir
kahkaha yükseldi. “İçkiye düşkünlüğüm mü? Kardeşim ne kadar içtiğimi mi dert
ediyor?” Eliyle bıyığını silerken tahtının kolçağında duran kadehi fark etti ve
onu alıp genç elçiye fırlattı. Kadeh deri yeleğine çarpıp toz kaldırırken savaşçı
irkilmeyecek kadar soğukkanlıydı. “Kardeşim damızlık bir kısrakmışım gibi
üstüme titriyor.” Ayağa kalkıp iki adamın önünde yükselirken kahkahasının son
notası sesindeki gümbürtülü bir akis hâlini aldı. “Ben Moğol İmparatorluğumun
Kağan’ı Ögeday’ım. Canım nasıl isterse öyle davranırım. Kardeşim dikkatini
benim adıma fethedebileceği krallıklara vermeli. Yeğeni Batu gibi. Oğullarım
gibi. Geri kalanı onu hiç ilgilendirmez.”
Merhamet Etmeyene Merhamet Edilmez.
Kaplan ceylana insaf edebilir, kurt kuzunun başında gözyaşı dökebilirdi; fakat bir Moğol asla bir çocuk cesedi karşısında irkilmezdi.
Sayfa 48
"İmparatorluk kendi kendini yönetiyor. Ayaklarına kapanacakları birine ihtiyaç duyuyorlar, hepsi bu."
Sayfa 31 - Ögeday Han
Ölü adamların kulaklarını kesen barbar Türkler ?
"Aşağı sınıftan Moğollar. Tatarlar, Türkler, bazı Rutenyalılar. Kalasları kaldırıp kulak kesmeye gelmişler."
"Kulak mı? Diye sertçe sordu Taran.
"Ölen düşmanlarının sayılarını öyle hesaplarlar," diye açıkladı Rapheel.
Sayfa 22
Ayaklarına kapanacakları birine ihtiyaç duyuyorlar, hepsi bu.
"Ölen ölür, kalan kalır."
Haziran 2021 (Ne okudum ben)
Bir "savrulma" zamanı :)) başlasın:))
youtu.be/Pfof8hGZIt8
1/ 
Warcraft - Durotan / 
Christie Golden
2/ 
Warcraft / Christie Golden
3/ 
God of War / 
J. M. Barlog
4/ 
2666 / 
Roberto Bolano (hedef okuma)
5/ 
Auschwitz Kütüphanecisi / 
Antonio González Iturbe
6/ 
Ellerimde / 
İrene Gut Opdyke
“Many set themselves the aim of rescuing the indifferent and the lazy- and end up lost themselves. The flame within them gets dim with the passage of time. So, if you have the fire, run, since you never know when it may be doused, leaving you stranded in darkness.”
Savaşın yarısı rakibine olduğundan daha güçlü gözükmektir, demişti Ganşuk ona.
Sayfa 389 - İthaki yayınlarıKitabı okudu