Arap dili uzmanı ve şarkiyatçı Thomas Bauer, müphemlik hoşgörüsü kavramıyla, aynı değerin/normun farklı yorumlanabileceğini ve aynı anda her iki yorumunda geçerlilik taşıyabileceğini kabul eden bir zihniyet ve tahammülden bahsediyor aslında. Bunun zihin ve düşünce dünyasını nasıl renklendirdiğini ve geliştirdiğini, ilahi metinlerin de edebi metinler gibi buna ne kadar açık olduğunu, geleneksel/klasik ulemanın bu duruma günümüzden daha açık/yatkın olduğunu ispata çalışıyor. "Geleneksel İslâm alimleri, Kur'an'ın mütala olanaklarının çokluğu ile övünürken, günümüz uleması (ister reformist, ister fundemantalist olsunlar, ister Batı'da ister Doğu'da olsunlar) Kur'an metnindeki bir parçanın yegane/hakiki anlamını kesin olarak bildiklerini iddia ediyorlar. Oysaki klasik çağın alimleri ihtilafta rahmet görüyorlardı," diyor yazar kısaca...
