İnsan… İnsanlık… Bir köpeğin gözlerinde bulabiliriz bazen; bazen de bir kova suda, dudakları kuruyan bir yaşlıya taşınan. Belki bir portakal tezgahında, belki de bir koltuk değneğinde buluruz insanlığı… ya da ruhunda bir fahişenin satın alabildiğin bedenini. Istrati insan olmanın derinliklerini sermiş önümüze. Anlayana… ve Boğaziçi’nin karanlık sularında Nerrantsula’nın ruhunu hissedeceğim artık…
