Birlikte gülebilecek miyiz? Mizah anlayışı her devirde değişiyor; gülmenin ve kahkaha atmanın anlamı da. Bundan sadece yüz yıl önce gülmek pek çok toplumda ayıp sayılırken bugün insanlar karşılarına çıkan pek çok şeye gülüyor, hatta herkes gülebilsin diye medyada ve sosyal medyada içerikler üretiliyor, paylaşılıyor. Bütün bunlar olurken hayatımızın içine yerleşen acı olayları hatırlatıp, “bu kadar gülünecek ne var” diyenler de az değil. Sevinçlerin paylaşıldıkça çoğaldığı, üzüntülerin ise paylaşıldıkça azaldığı bir dünyada herkesi güldürmeye çalışmak kabul edilebilir olsa da kimin neye güldüğü mevzusu ayrı bir tartışma konusu olarak karşımıza çıkıyor. Nihayet Dergi bu ay “kim, neye, kiminle birlikte güler?” sorusuyla çıktı yola. Gülenin, güldürenin, gülünenin değişen yapısını kavramaya çalışırken, “Birlikte gülebilecek miyiz?” sorusunu sorarak bütün bu değişimlerin izini sürdü. Beşir Ayvazoğlu, mizahın bir parçası olan “Nükte”yi yazdı. Kemal Sayar, “Kahkaha Kimden Yana?”; Osman Bülent Manav, “Gülme, Gülümse”; Ömer Erdem, “Gülmek Kimindir?”; Atakan Yavuz, “Gülmek Şakaya Gelmez” ve Şaban Abak “Veliler Sofrası yahut Ördek Çorbası” yazılarını kaleme aldı. Hiciv geleneğini Abdullah Harmancı “Öykünün Hicvi” ve Şeyma Kaya “Kelle Koltukta Hiciv” yazılarında ele aldı. Hasan Aycın ile neşe ve hüzün arasında tutturmamız gereken dengeyi konuştuk: “Biz dünyaya cennetten geldik”. Çevrelerindeki insanlara neşe katmayı kendilerine ödev bellemiş Hüseyin Çetin ve eşinden kendi hayat hikâyelerini dinledik: “Kahkaha attırmayı ikram biliriz.” Hilal Barın, “Karikatür Tartışması Bağlamında İslamofobi” yazısında kutsala saygı konusunu ele alırken, değerli sosyal bilimciler dinimizle ilgili hakaretamiz içeriklere sahip mizah anlayışına nasıl tepki vermemiz gerektiği sorusunu cevapladılar: “Saldırgan mizaha sakin yaklaşımlar”. Yıl 1877. Rus orduları Balkanlar’ı işgal etmeye hazırlanırken, Osmanlı mebusları mizah sorunlarını tartışmaktadır. O halde konu gerçekten önemli olsa gerek. Çok canlı geçen ve iki oturum süren Meclis-i Mebusan’da mizah tartışmasını çeviri-yazı olarak yayınladık. Mustafa Özel, “Para ve Roman” yazısını romanlardaki parayı yazdı. Beyza Karakaya, “Gülmekten Ölenlerin Tarihi”ni yazarken; geçmişten bugüne mizah basınını ve dijital çağda nelere güldüğümüzü irdeledik. Elif Darıcı, televizyon ve sinemada birlikte güldüklerimizi kaleme alırken, Hayriye Erçetin,“Gülme Terapisi Salgını”nı yazdı.

Dergi:

Nihayet Dergi

Tahmini Okuma Süresi: 2 sa. 57 dk.Sayfa Sayısı: 104Basım Tarihi: Nisan 2016Yayınevi: Nihayet Dergisi

ISBN: 9772149036004Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Dergi

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

292gösterim

Yazar Hakkında

Nihayet DergiYazar · 85 kitap

Yaşadığımız hayatın kaydını tutmakta zorlanıyoruz. Çünkü nasıl yaşadığımızın farkına varmadan yaşıyoruz. Yaşadıklarımızdan, tanıklıklarımızdan çok şikâyet ediyor, hep sızlanıyoruz. Değişik mecralardan her gün onlarca hayat hikâyesine maruz kalırken bir yerlerde birilerinin asli olanı yaşamaya devam ettiğini hayal ediyoruz. Bazen hayal bile edemeden bütün güzel iyi şeylerin geçmişte olduğunu varsayarak “Nerede o eski günler!” diyoruz. Tarihe acılarından arındırılmış bir geçmişin bağrına varır gibi varmak istiyoruz. Oysa yaşadığımız günler yarınlar için tarih aynı zamanda. Bu günü idrak etmek, yarın üzerine basılacak yol izi oluşturmak üzere NİHAYET dedik, çıktık yola. Nihayet, NİHAYET dergide gündelik hayatı konuşacağız. Nihayet herkesin birkaç dakikalığına ünlü olduğu bir zamanda, gözümüzün önünde duran, ama ekrana bakmaktan yorgun düşmüş gözlerimizin fark edemez olduğu güzel hayatları göreceğiz. NİHAYET’in mutfağında Fatma Barbarosoğlu ve Nazife Şişman var. Onların hayat tecrübesi, genç bir ekibin enerjisi ile buluşuyor. NİHAYET, 2000’li yılların Türkiye’sinin kaydını tutmak üzere yola çıkıyor.