O muydu?
Stefan ZweigO muydu? Gönderileri
O muydu? kitaplarını, O muydu? sözleri ve alıntılarını, O muydu? yazarlarını, O muydu? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mutluluğu batsın dedim öfkeyle. ‘’Böyle insanın gözüne sokarcasına mutlu olmak ve duygularını arsızca sağa sola saçmak utanmazlık. Böyle bir taşkınlık,böyle bir münasebetsizlik karşısında ben olsam çıldırırdım. Adamın mutluluk gösterileriyle ve insanı öldüren canlılığıyla karısını ağır bir mutsuzluğa sürüklediğini görmüyor musun?’’
Sayfa 17Kitabı okudu
İkisi sürekli birlikteydiler ama birbirleriyle hiç konuşmuyor gibiydiler.
Bir hayvanın bakışı en zor anlarda bir insanınkinden çok daha etkili, neredeyse diyebilirim ki konuşkan olabilir; çünkü biz duygularımızı, düşüncelerimizin çoğunu, bunları aktaran kelimelere havale ederiz, buna karşılık konuşma becerisi olmayan hayvan bütün ifadeyi göz beneklerinde toplar
Sayfa 37Kitabı okudu
mantık çerçevesinde geleceğe ve geçmişi değerlendirebilen muhakeme kabiliyetlerine rağmen insanlar ihmal edildiklerinde bunu bağışlamayıp kin güderken, muhakeme kabiliyetine olmayan bir hayvan bunu nasıl yapabilirdi?
Sayfa 33Kitabı okudu
...hayatımda hiç bu kadar yoğunlaşmış, bütün kötücül içgüdülerle dolu bir öfke, hiçbir canlının gözünde o kan çanağına dönmüş, kan bürümüş gözlerindeki kadar büyük bir nefret görmemiştim.
Sayfa 43Kitabı okudu
Hayvan aklını insan aklından ayıran şey, sadece geçmiş ve bugünle sınırlı olması, geleceği tasavvur ya da hesap edememesidir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Şahsen katilin o olduğundan neredeyse eminim; ama elimde çürütülmesi imkânsız o son kanıt yok.
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsanın gözüne sokarcasına mutlu olmak ve duygularını arsızca sağa sola saçmak utanmazlık..
Bir Köpeğin Psikolojisi
Bir cinayet, katilin kim olduğunu bilen anlatıcı, bulunamayan o son kanıt... Kitaplarda cinayet görünce katilin kim olduğunu merak etmeye alışmış olabilirsiniz ama 
Stefan Zweig burada farklı bir yol izlemiş. Hikayenin anlatıcısı rolündeki kadın, bir cinayet işlendiğinden ve katilin kim olduğunu bildiğinden söz ediyor, ardından olayları anlatmaya başlıyor...
Zaten kısa olan bu hikayenin içeriğinden bahsedersem neler olup bittiğini az çok tahmin edersiniz, bu yüzden böyle bir şey yapamayacağım ama kitapta neleri beğendiğimden bahsedebilirim sanırım.
Öncelikle kitap beklentimin çok üstündeydi. Bir katilin, bu kadar kısa bir kitapta, bu kadar iyi işlenebileceğine inanmazdım. Hele bir de bu katil bir köpekse. Bu bilgiyi vermekte sakınca görmedim çünkü kitabın amacı size "Acaba katil kim?" dedirtmek değil, köpeğin katile dönüşme sürecini anlatmak. Ve amacına ulaşıyor.
Hayvanların bilinç kazandığı kurgularda, hayvanların tamamen insan gibi olmasına alıştık ve bu türe masal veya fabl diyerek çocuklara göre bir konuymuş gibi düşündük. Neyse ki bazı eserler hayvanlara bilinç kazandırırken onların hayvan içgüdülerini ve bakış açılarını korumayı başarıyor, bizi kendisine hayran bırakırken ne kadar yanıldığımızı da gösteriyor. 
O muydu? da bu eserlerden biri, başka örnek isterseniz 
Vahşetin Çağrısı ve 
Beastars, Vol. 1'ı söyleyebilirim.
Daha fazla uzatmadan bu kitabı kesinlikle önerdiğimi söyleyebilirim. Zweig'de görmeye alıştığımız psikolojik kurguların sınırını aşıp bir köpeği işleyebilmesi ve bunu yaparken diğer kitapları kadar sürükleyebilmesi, Zweig'in ne kadar büyük bir yazar olduğunu kanıtlıyor.
