Aslında bu kitabı nasıl anlatabilirim, ben de bilmiyorum. Kitap kendi vatanında bir köşeye sıkışıp kalmak ve her gün korkuyla yaşamak ile ilgili. Hatta öyle bir korku ki hayatta kalmak için normal benliğinin asla yapamayacağı, akıl almaz şeyler yaptırabiliyor insana. Bu kitap hayatta kalmakla ilgili.
Bir devrimde ya da savaşta iki taraf yoktur sadece. Bir üçüncü taraf daha var; saklananlar, kaçanlar, savaşın bir parçası olmayanlar. Ben ilk defa bu tarafın hikayesini dinledim bu sefer. İlk defa kahraman olmayan bir kahraman okudum bu kitapta.
Kitabın en sevdiğim bölümleri ise annesi ile ilgili bölümler oldu. Annesinden bahsettiği her an hayata yeniden dönmüş gibi hissettiriyordu, tabi arka planındaki o büyük kederle birlikte. Annesinin ölümü ile ailesini, kimliğini, dilini, vatanını da kaybetmiş oldu. Bir bakıma da annesinin ölümü ülkesinin ölümün eşiğine gelişini ve çürümüşlüğü gösterdi.
Bilmiyorum, yazarken biraz saçmalıyor olabilirim ama bu kitap sizi bu hale getiriyor işte. Dönüp de kendi ülkenize, kendi hayatınıza bakıyor ve benzerlikler bulmaya başlıyorsunuz. Bu kitap için onu sevdiğimi ya da sevmediğimi söyleyemem. Çünkü içerlerde öyle bir noktaya dokundu ki kafamı allak bullak edip bana yeni kapılar açtı, beni sancılar içinde bıraktı diyebilirim.
Umarım sizlere de yeni kapılar açabilir. Bu sancılar acıya değer.
İyi okumalar.
