Sâlihlerin Hikayeleri

İmam-ı Yafii

Sâlihlerin Hikayeleri Hakkında

Sâlihlerin Hikayeleri konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.

Hakkında

Elinizdeki bu eser, Hicrî 7. asırda yaşamış olan ve hadîs, fıkıh, tasavvuf, tarih, edebiyat, coğrafya ve astronomi ilimlerinin tamamında büyük bir âlim ve evliyadan olan İmâm Yâfiî (k.s.) Hazretleri’nin, büyük âlim ve evliyanın eserlerinden seçerek hazırladığı Ravzu’r-Reyâhîn fî-Hikâyâti’s-Sâlihîn isimli kıymetli eserinin ihtisar edilmiş tercümesidir. Eserin son kısmına, kitapta ismi geçen zâtların kısa terceme-i hâlleri ilâve edilmiştir. Evliyâullahın menkıbelerini okumak, kalpte onlara muhabbete ve takvânın yerleşmesine vesîle olur, insanın âhirete olan rağbetini artırır, gafletten uyandırır. Sâlihlerin anıldığı yere Allâhü Teâlâ’nın rahmeti iner. Allâhü Teâlâ’nın sevdiği zâtları sevmek, Allâhü Teâlâ’yı sevmenin alâmetlerindendir. Bu büyük zâtların menkıbelerini, hikâyelerini okumalı, can kulağı ile dinleyip ibret almalı ve inkâr etmemelidir. Umulur ki Allâhü Teâlâ, velî kulunun kalbine nazar buyurduğunda orada bizi de görür, bu vesîle ile bizler de rahmet-i ilâhiyeye mazhar oluruz.
Tahmini Okuma Süresi: 11 sa. 20 dk.Sayfa Sayısı: 400Basım Tarihi: 2024İlk Yayın Tarihi: 2011Yayınevi: Fazilet NeşriyatOrijinal Adı: Ravzu'r Reyâhîn fî Hikâyâti's Salihîn
ISBN: 9786258027556Ülke: TürkiyeDil: Türkçe
Reklam

Kitap İstatistikleri

Kitabın okur profili

Kadın% 26.1
Erkek% 73.9
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş

Yazar Hakkında

İmam-ı Yafii
İmam-ı YafiiYazar · 2 kitap
1298 senesinde Yemen’in Aden şehri yakınlarında bir yerde doğmuştur. Yemenli Himyer kabilesinin Yâfiî koluna mensuptur. İmam Yâfiî olarak tanınır. Babası tahsil için onu Aden’e gönderdi. Aden’de Bassâl diye meşhur Cemâleddin Muhammed b. Ahmed ez-Züheybî ve Aden Kadısı Şerefeddin Ahmed b. Ali el-Harrâzî’den dersler aldı. Bassâl’in şeyhi Ömer İbnü’s-Saffâr ile görüştü. 1313’de hacca gitti. Aden’e döndükten sonra dağlarda inzivâya çekildiği sırada aynı zamanda bir fakih olan Şeyh Mes‘ûd el-Câvî onu kendisine intisap etmeye davet etti. Ardından Şeyh Ali b. Abdullah el-Yemenî et-Tavâşî’nin çevresine dahil oldu. Bu dönemde ilim tahsiliyle riyâzet hayatı arasında tercih konusunda tereddütte kaldı. Ancak okuduğu bir şiir sayesinde ilme yöneldi. 1318’de tekrar Mekke’ye gitti. Şeyh Radıyyüddin et-Taberî’den hadis ve tasavvuf, Mekke Kadısı Necmeddin et-Taberî’den fıkıh ve Kur’an ilimlerini öğrendi. Zeccâcî’nin Arap gramerine dair el-Cümelü’l-kübrâ’sını ezberledi. Dinî ilimlerin çeşitli sahalarında derin bilgi sahibi oldu. Daha sonra gönlünde inzivâ arzusu doğdu. Ailesini terkedip on-on iki yıl kadar uzlet hayatı yaşadı. 1334’te Şam’a ve Kudüs’e seyahat etti. Üç ay kadar el-Halîl’de kaldı ve aynı yılın sonlarında Mısır’a geçti. Genellikle Karâfe’de Zünnûn el-Mısrî’nin türbesinde ikamet etti. Birçok sûfî ile görüştü, birçok şeyhten hırka giydi. Mısır’da şöhreti yayılınca Hicaz’a geçti. 1337'de Yemen’e yaptığı ziyaretin ardından Medine’ye döndü, daha sonra Mekke’ye yerleşti. Bundan sonraki hayatı eser yazmak ve hadis okutmakla geçti. “Mekke’nin kutbu” olarak tanınan Yâfiî’nin mânevî rehberliğini talep edenler arasında Ni‘metullāhiyye tarikatının pîri Ni‘metullāh-ı Velî de bulunmaktaydı. 21 Şubat 1367 tarihinde Mekke’de vefat etti. Cenaze masrafları elbiseleri satılarak karşılandı ve Muallâ Mezarlığı’nda Fudayl b. İyâz’ın yakınına defnedildi. Eserleri: 1. ed-Dürrü’n-naẓîm fî ḫavâṣṣi’l-Ḳurʾâni’l-ʿaẓîm ve’l-âyât ve’ẕ-ẕikri’l-ḥakîm 2. Ravżü’r-reyâḥîn fî ḥikâyâti’ṣ-ṣâliḥîn 3. Neşrü’l-meḥâsini’l-ġāliye fî fażli meşâyiḫi’ṣ-ṣûfiyye aṣḥâbi’l-maḳāmâti’l-âliye (Kifâyetü’l-muʿteḳıd ve nikâyetü’l-münteḳıd) 4. el-İrşâd ve’t-taṭrîz fî fażli ẕikrillâh ve tilâveti kitâbihi’l-ʿazîz (ve fażli’l-evliyâʾi ve’n-nâsikîn ve’l-fuḳarâʾi ve’l-mesâkîn; 5. Merhemü’l-ʿileli’l-muʿḍıle fî defʿi’ş-şübhe ve’r-red ʿale’l-Muʿtezile 6. Mirʾâtü’l-cenân ve ʿibretü’l-yaḳẓân fî maʿrifeti ḥavâdis̱i’z-zamân 7. Ẕikrü meẕâhibi’l-fıraḳi’s̱neteyn ve sebʿîne’l-muḫâlefeti li’s-sünneti ve’l-mübtediʿîn 8. Ḫulâṣatü’l-mefâḫir fî menâḳıbi’ş-Şeyḫ ʿAbdilḳādir 9. et-Terġīb ve’t-terhîb. Faṣlü mine’l-eḥâdîs̱i’ṣ-ṣaḥîḥi’l-mütemmime li-ebvâbi’t-terġīb ve’t-terhîb 10. ed-Duʿâʾ âdâbühû ve esbâbühû