Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Seçme Hikayeler
Sait Faik AbasıyanıkEn Beğenilen Seçme Hikayeler Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Seçme Hikayeler sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Seçme Hikayeler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
·
Puan vermedi
Seçme Hikâyeler'de "sevmekle başlayan her şey" yer alıyor. Yazarın insan, hayvan ve tabiat sevgisinin en güzel örneklerini taşıyan hikâyeleri çocukların sevgi ufuklarına yelken açıyor.
Cânım Sait Faik’im
İncelemeyi yapmaya karar verdiğimde aklıma ilk gelen yorum Gülten Akın’ın şu dizeleri oldu;
“Âh, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya.”
Sait Faik öyle ince, öyle insan bir yazar ki.. Durup ince şeyleri düşünmek bir yana, üzülen hatta oturup ağlayan bir insan.
Böyle bir insan varmış yani. Herhangi bir masaldaki bir efsane değil.
İşten, güçten, arkadaşlık ilişkilerinden, güncel yaşamdan, hatta kendimden çok bunaldığımda,kötü hissettiğimde hep bir deniz kenarına gider vapurları, gemileri izlerim. İyi gelir bana. Artık hayattan yorulup nefes almaya ihtiyaç duyduğumda Sait Faik’i okuyabileceğim. Aynı etkiyi yaratıyormuş meğerse. Öyle hissettim. Okurken içim o kadar dolup taştı ki, hayata dair umut verici, yaşamakla eşdeğer satırları, ağlattı, güldürdü. İnce ruhunu kitaptan bir alıntıyla aktarmak istiyorum;
“ —Ne oluyorsun be? dedi. Şair misin, ne boksun?
—Martı öldü de... dedim.
—Martı da ölür, dedi. İnsan ölmüyor mu?
..Ben martıya bir mersiye yazmış, ateşin karşısında okumak üzereydim.”
Kitabın sonlarına doğru, yalnızlık içinde kendine yalnızlık eşleri bulup, balıklara, kuşlara, ağaçlara duyduğu üzüntü kadar kendine de acıdığını, ama hala umutlu olduğunu anladığım hikayesinden bir alıntı;
“Nereden gelirse gelsin, dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, hayvandan, ottan, böcekten, çiçekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin!.. Bir hişt hişt sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları..
—Hişt hişt.
—Hişt hişt.
—Hişt hişt. “
·
Puan vermedi
Sait Faik'in Abasıyanık Kitabı (!)
İncelemem kitaptan ziyade toplumsal bir yargıyı kapsıyor. Baştan sona okumanız ve bu konu hakkında düşüncenizi yorumda belirtmeniz beni çok memnun edecektir. Yazımın sonundaki linkten bahsi geçen videoyu izleyebilirsiniz.
Bu incelememde kitap hakkındaki düşüncelerimi sona saklayarak önemli bir noktaya değinmek istiyorum. Öncelikle başlıktaki repliğin kahramanı olan güzel kalpli Ceylin'e burdan kucak dolusu sevgilerimi iletiyorum. Yaşına rağmen kitap okuma arzusu ve bunu da tüm yaşıtlarına aşılama çabası takdire şayan. Yüreği tertemiz bir kız. Hayatında bir kere bile kitap kokusuna şahit olmamış yüzbinlerce insanın bile aşağılamasına maruz kalmasını gerektiren hiçbir neden yok.. Hepimizin dili sürçebilir, hepimiz küçük haatalar yapabiliriz. Ve bana kalırsa, kültür ve bilim adına yapılmış tüm hatalar bile hiçbir adım atmayanın hiçsizliğinden daha önemlidir benim için. Celin ve nice küçük yaştaki bireylerin kitap okumaları bile övünç duyulacak bir şeyken bu konunun çeşitli sosyal platformlarda çocuğa türlü zorbalıklarla yorumlanacak hâl alması o kadar lüzumsuzdu ki, insanlık onurundan uzaktaki bu davranışlar umarım son bulur. Kitap, ortaokul ve lise dönemi için gayet verimli ve faydalı olmakla beraber tüm yaş grupları için gayet manidar bir kitap. Fait Saik hikaye konusunda gerçekten kalemi güçlü yazarlarımızdan bir tanesidir. Ruhu şad olsun..
Son olarak Ahmet Hamdi'nin Tanpınar kitabı ve Necip Fazıl'ın da Kısakürek kitabını okumanızı tavsiye ediyorum.
Video'yu izlemeyenler için:
youtu.be/IgAJ-mvB7QE
123 syf.
10/10 puan verdi
Sait Faik Abasıyanık öykücü. Adalı, Adapazarlı. Kısa öyküleri hayatın içinden, doğal, tatlı dilli. Güzel bir Türkçeyle yazar. Okunduğunda öyküleri gülümser bir yüz bırakır geride. Kimi zaman da acı bir tebessüm. Sevgi adamı Sait Faik.
Türk öykücülüğünün öncülerinden. Ömer Seyfettin ile birlikte anılır Sait Faik. Ömer Seyfettin'den farklı olarak, durumları öyküleştirir.
Seçme Hikayeler'i muhtelif öykü kitaplarından derlenerek oluşturulmuş. Kitabında 20 öykü var.
Stelyanos Hrisopulos Gemisi, bir ada hikayesi. Deniz var, balık var, balıkçı var...
Zemberek, sıkılmış öğrencilerin dersleri kaynatma hikayesini anlatılır. Başrolde saat ve zemberiği var.
Çamaşır İpleri ve Don Gömlek Hayaletleri, mahkemede geçer. Sait Faik için hikayelerini mahkemeleri dinleyerek yazar demeleri boşuna değil.
Ben Ne Yapayım?, başka bir şey yapamayacak bir yazarın, yazarlığın "beş para" olmadığı dönemin hikayesi... Yani her zamanki dönemin... Yanii şimdiki zamanların.
Havuz Başı, "Herkesler geçti, siz geçmediniz. Yüzünüzü göremedim. Bayramım, çocukluk bayramım salıncaksız geçmiş gibi gözüme yaş doldu." s.29.
Uzun Ömer, uzun olmanın verdiği dertlerden bahsediyor. "Kadınlar benden korkmakla haksızlık ediyorlar, dedi. Ben de kendi halinde bir kadınla evlenmek isterim. Hem doktorlar da izin veriyor. Ben de herkes gibiyim."
Diğerlerini yazmayacağım:) Okuyacak olanlara saygısızlık olmasın. Her öykü ya da yazı, okuyucusunun kendi yorumuyla yeniden yazılır. Buradakiler benim yorumum:))
Beş altı yaşlarında olsa gerektim. Hayal meyal hatırlıyorum. Dedemin elinden tutmuş alabalık havuzlarının yanında yürüyorduk. Birdenbire bir balık, dolu havuzdan tuttu da yandaki boş havuza atıverdi kendini. O anı ölsem unutamam herhalde. Ben daha intihar kelimesini bilmezken bir balığın intiharına tanık olmuştum. Nasıl ağladığımı, dedemin beni teselli etmek için neler neler yaptığını hatırlıyorum sislerin ardından. Bunu anlattığım herkes bir garip bakıyor yüzüme. Aradan yıllar geçse de ara ara aklıma geldiği ve "Bir balığın intiharı hiç mi kimsenin umrunda değil" diye düşündüğüm zamanlarda tanışmıştım Sait Faik ile. Tam da doğru insanla. Bir balığın ölümünü anlatan, bir kuşun son dakikalarını izledi diye oturup ağlayan bir insan daha var yeryüzünde. Varmış yani. Ne şanslıyım ki onun ruhunu okuyabiliyorum. Kendisi hikâye anlatamadığını söylerse söylesin, ne anlatsa dinlerim ben Sait Faik'i. Her hikayesini okumuşumdur. Ara ara yeniden başlıyorum. Hayattan bir soluk almaya ihtiyacım olduğunda, kaçacak yeşil bir park, bir deniz kenarı bulamadığımda, kuşlar da artık gelmez olduğunda ya da bir köpeğin sevgi arayışı ile dolandığını gördüğümde sığınıyorum Sait Faik öykülerine. Ya da dünyasında. Ben de biraz orada yaşıyorum sanırım.