Çok karışık duygular içerisindeyim kitap bittiğinden beri . İyi mi bitti kötü mü bitti karar veremedim , anlayamıyorum. Kitabın küçükken izlediğim bir çizgi film olduğunu yaklaşık olarak 100. sayfada anladım ve o filmdeki olayları hiç hatırlamadığım için kitabı tam bir heyecanla okudum . Aklımda sadece karakterlerin yüzleri vardı , o kadar . Küçükken de çok sevmiştim filmi , ama şuan kitabını daha çok sevdim . Normalde Sefiller , iki kitaptan oluşuyor ve oldukça kalınlar . Kısaltılmış hali biraz karışık geldi başta çünkü ikide bir yeni karakter ekleniyordu ama biraz okuduktan sonra kafama hepsi oturdu.
Victor Hugo'nun şiirlerini çok severdim ve bu kitap ona ait okuduğum ilk kitaptı . Araştıracağım kitaplarını en kısa sürede. Gerçekten Sefiller kitabını çok çok beğendim ve sonundan dolayı ağladığım kitaplardan biri oldu . Hiç beklemediğim şeyler oluyordu her sayfada ve bu kitabı akıcı yapıyordu. Şiddetle öneriyorum her yaşa , her okura . Eksik kalmayın alın okuyun hemen . Okuyunca ne demek istediğimi daha iyi anlayacağınızı düşünüyorum. Keyifli olacağından emin olmakla beraber ; Keyifli okumalar .
Bu arada konusu beğenilmeyecek gibi değil. O yüzden açıklamaya bile gerek duymuyorum . Bu kitap için söylenecek çok fazla sözüm var ama daha fazla sıkmadan bitirmek istiyorum
"Uyuyor , talih ona tuhaf davrandıysa da
Ölüverdi , meleğini kaybettiği sırada
Her şey kendiliğinden, usulca oluverdi
Gündüz geldiği anda , gece çekilir gibi ..."
Mutlu olmayı benim de hak ettiğimi kendi kendime kanıtlamak için en iyi gerekçeleri buldum. Gelgelelim, yalnız kaldığım zaman , benimle yavaşça konuşan bu sesi nasıl susturayım?