Uğruna canımı verebileceğim kişiler, birdenbire tanınmaz insanlar olup çıkmıştı. ... En dayanılmazı, kendime çok yakın bulduğum insanlarla aramda büyük bir uçurum olduğunu görmekti. Onlara kin besleyemiyordum. Daha da kötüsü, onları anlayamıyordum. ... İçimde bir inançtan daha çok şey ölmüştü. Umut sözcüğünün anlamını yitirmiştim.
Sayfa 31 - Jaguar Yayınları