Arkadaşların ricası ve benim de yazma isteğim üzerine bir inceleme yapmaya çalışacağız. Bu kitap benim açımdan okunması gereken üç klasikten biridir.
Şöyle:
1) Sefiller (Victor Hugo)
2) Suç Ve Ceza (Dostoyevski)
3) Savaş Ve Barış (Tolstoy)
Sefilleri kısa ve orijinini de okudum. Savaş Ve Barış adlı kitabı da okudum. Yalnız iyi bir yayın
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski!
Her eserini okurken kafasının farklı bir bölümünde dolaştığınız bir insan. Ne insan ama. Kafasında bir oda kiralasa yerleşebilirdim oraya. Orada seneler boyu hiç sıkılmadan yaşamımı sürdürebilirdim. Buna ispatım ise yüzyıllar geçmesine rağmen hâlâ eserlerinin zirvede yer alması. Nitekim bu kitap da onu zirveye
BEN MELAMET HIRKASINI KENDİM GİYDİM EYNİME
AR NAMUS ŞİŞESİNİ TAŞA ÇALDIM KİME NE ?
Ey insan, bu kitabı okuman için yalvarıyorum sana ! Dostoyevski,Raskolnikov,Osman ve bu kitabı okuyup seven herkes hep birlikte yalvarıyoruz sana !
“Modern hayat ölümü unutturur” demişti Tanpınar. Ey modern insan, bir gün ölümü hatırlarsan etrafına dikkatlice bak
"Suç ve Ceza" psikolojik tahlillerin romanı.
Romanın baş karakteri olan Raskolnikov fakirliğin ve insanlara yardımda bulunma arzusunun esaretiyle tefeci bir kadının ölümüne sebebiyet verir. Ardından olaylar gelişir. Ortada bir suç vardır ve suça bağlı bir ceza da olmalıdır, bu hayatta hiçbir şey karşılıksız değildir. Ceza, adalet
Kurmaca eserler çoğunlukla okunur ve rafa kaldırılır, hikayeleri de kısa bir süre içinde unutulup gider ancak 'Suç ve Ceza' için durum böyle değildir. Okunduktan sonra uzunca bir süre unutulmaz hatta belki de hiç unutulmaz . Yedi yüz küsur sayfalık bu kitabın son sayfalarını okuduğunuzda kitabı bitirdiğinizi zannedersiniz ama asıl hikâye şimdi
“Suçluyu kazıyınız, altından insan çıkar.”
(Faruk Erem, Bir Ceza Avukatının Anıları)
Raskolnikov, ceza davasına bakmam için bana gelseydi ona şöyle şeyler diyebilirdim: “Bak Raskolnikov! Hakim ‘Neden işledin cinayeti?’diye soracak. Sakın bu Napolyon muhabbetine falan girme. Tefeci kadına rehin bırakmak için gittin. Parayı verirken “Bak
