Kazılmamış, üzerini envai otlar kaplamış bir toprağa ne ekebilirsiniz?
Verimli kılabilmek için elinize alırsınız kazmanızı, belinizi, küreğinizi; bir güzel temizler, işler, nefes almasını sağlarsınız, sonrasında içine kendinizi bile tohum diye atsanız, kendinizden; ummadığınız farklı ürünler alabilirsiniz.
İnsanın düşünce dünyası da biraz bu duruma benzetilebilinir galiba.
Hep yerinde sayan sabit fikirlerle, içinde karşıtına kulak tıkayan, farklı olanı kendine benzetmeye zorlayan kalıplaşmış, sınırlandırılmış, donmuş düşünceleri farklı renklere boyamakla yeni diye nitelendirmeye çalışmak insanın kendisine yapabileceği en olumsuz kandırmacalardan birisi olsak gerek.
Friedrich Nietzsche'nin okuduğum eserlerini baz alırsam insanın sahip olduğu durağanlığına, sorgulamadan hazır kabullenişlerine, düşünme tembelliğine her cümlesiyle saldırılarda bulunduğunu ve beyin hücrelerinin arkasında elinde iğnesiyle "haydi yürü, haydi koş" dercesine tetikte durduğuna dair bir izlenimim var.
Kitapta, ahlak merkezde olmak üzere, insan dürtüleri, davranışları, tutkuları, bilinci üzerine birçok fikir, farklı bakış açıları mevcut.
Keyifli ve bilinçli okumalarınız olsun.
