Her suç, doğanın dokusunu yırtar ve gerçekliğin beyaz teninde bir yare açar. En azından eylemi gerçekleştiren böyle düşünür. Bu tabii alabildiğine özneldir. Çimenlere, türlü türlü ota basarak yürürken bir papatya gördüğümüzde değmeden, zarar vermeden geçmeye çalışırız.
Papatyanın o narin yapısını bozmak istemeyiz. Halbuki tam da o sırada yüzlerce otu ezmekteyizdir. İşte suç böyle bir şey.