Ben bir şey görmedim, dedi hepsi.
Ben duymadım,
Ben yoktum,
Ben gitmiştim,
Ben henüz gelmemiştim,
Ben bilmiyorum, dediler, mütemadiyen.
Herkes masumdu, herkes günahsız.
Herkes tertemizdi, pırıl pırıldı. Herkes birbirine suç atar olmuştu. Nasıl da çözülüyordu dilleri söz konusu özgürlük olunca.
Oysa Nisan’ın dört bir yanı kalın zincirlerle doluydu.
Bedbaht hali ibret olmalıydı herkese, bencil olmamalıydı kimse.
Başarılı bir pedagog olan Asya Soylu, ağır bir geçmişe sahip olmasına rağmen özgürlüğünü elde edişini kutlarken on altı yasında görme engelli bir kız çocuğunun tecavüze uğradığı haberini alır ve onu tedavi ederken de suçlusunu bulmak için çabalar.
Hem iş arkadaşları hem de polis ve avukat arkadaşları ile aylar süren bir mücadeleye atılırken yasadığı ruhsal ve fiziksel çöküntünün yanı sıra, geçmişiyle geleceğinin bağlantılı olduğunu fark eder. Adaletsizliğin, kadın-erkek eşitsizliğinin, erkek egemenliğinin, zorbalığın ve tacizin önüne geçmek için hem kendisi hem hastası Nisan için mücadele verir.
Her karakter kendi iç dünyasında acı çeker ve hepsi birbirini iyileştirmek için çaba gösterir.
Adalet tanrıçası Themis, Asya’nın Nisan’ı tedavi etmesindeki en büyük güç haline gelir.
Ritim Sanat Yayınları bünyesinde çıkan "Themis'in Gözyaşları" kitabının yorumu ile geldim..
Asya, geçmişinin tozlu odalarını kilitleyip kendini ruh halinden farksız sevdiklerine güçlü görünmeye çalışan işinde başarılı bir Pedagog'tur..