#spoiler
Öncelikle kitabın dilini çok sevdiğimi belirtmek istiyorum. Kendimi sürekli karakterlerin yerine koyarak okudum. Yazar basit bir konuyu çok derin bir şekilde işlemişti bana göre. Zaten yazar natüralizm akımının ilk ve en önemli temsilcilerinden biri. Bu yüzden kitapta her şey tüm doğallığıyla ortadaydı bana kalırsa. Birçok yerde Therese açısından düşündüm. Yaşadığı hayat ne kadar boğucuydu onu bir cinayete kadar sürükledi. Aslında burada şunu anladım insan kendi zevkleri için gözünü karartıp ne çok şey yapabiliyomuş. Ancak böyle boğucu bir hayat kimsenin hayatını söndürme hakkını vermez insana. Yaptıkları geri dönüşü olmayan bir şeydi ve bence acı çekmeleri, dehşete düşmeleri çok yerinde oldu çünkü Therese ve Laurent’in başkalarının mutsuzluğu üzerine mutluluk kuramayacağı başından belliydi. Onlarınki kısa bir süreliğine var olan bir tutkuydu. Ve bu tutku, aradaki engeller dehşet verici bir şekilde ortadan kalkınca yok oldu.
Aslında birçok yeri tahmin ediyordum ancak karakterlerin anlatılış şekli, duygu durumları o kadar güzeldi ki böyle basit bir konu daha derin anlatılamazdı diye düşündüm. Psikolojik analizlerin olduğu kitapları çok severim ve bu kitap da favorilerim arasında yerini aldı. Anlatım, karakterler, olaylar vs her şey yerli yerindeydi. Ne eksik ne fazla. Çok ama çok sevdim ben kitabı böyle bir eseri okuma şansı elde ettiğim için çok mutluyum.