Türkçülüğün Esasları
Ziya GökalpTürkçülüğün Esasları Sözleri ve Alıntıları
Türkçülüğün Esasları sözleri ve alıntılarını, Türkçülüğün Esasları kitap alıntılarını, Türkçülüğün Esasları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“
Ben bir TÜRKÜM, dinim,cinsim uludur.”
Sayfa 17Kitabı okudu
Mantıklı bir yasa imiş:)))))
Cengiz yasasına göre kırkar hânelik her zümrede senevî dört izdivaç vuku bulması lazımdı. Delikanlılar fakir ise bu zümreler nakden yardım ederek onların evlenmesini kolaylaştırırdı. Her kırk hânede dört izdivaç vukua gelmezse rüesa(başkanlar) mesul olurlardı.
- SON-
Ey bugünkü Türk genci! Bütün bu işlerin yapılması asırlardan beri seni bekliyor.
Sayfa 191 - Karbon Kitaplar
“Türkler,istikbalde yine cihangir olacaklardır.”
Sayfa 178Kitabı okudu
Avrupalılar Attila'nın Tanrı kutu ünvanını, Allah'ın belası suretinde tercüme etmekle tarihi bir günah işlemişlerdir.
Sayfa 50 - Karbon Kitaplar
Çünkü tembellik kanunu gereğince bir sebep onu değiştirmedikce her şey olduğu gibi kalır.
Sayfa 59Kitabı okudu
"Millet, lisanca, dince, ahlakça ve bediîyatça müşterek olan, yani aynı terbiyeyi almış fertlerden mürekkep bulunan bir zümredir."
Sayfa 28Kitabı okudu
Halk diline yerleşmiş olan Arapça ve Farsça kelimeleri Türkçe'den çıkarmak bu dili en canlı kelimelerden, dini, ahlaki, felsefi kavramlardan yoksun kılacaktı.
Türkçe köklerden yeni yapılan kelimeler gramer esaslarını altüst edeceğinden başka, halk için yabancı kelimelerden daha yabancı, daha bilinmezdi.
Bundan dolayı bu hareket dilimizi sadeliğe, açıklığa doğru götürecek yerde karışıklığa ve karanlığa doğru götürüyordu.
Halbuki hiçbir lisana objektif olarak diğer lisanlardan daha güzeldir denilemez: Her lisanın kendine mahsus bir güzelliği vardır. Her millet, subjektif olarak kendi lisanının daha güzel görür. Evet, Arapça güzel bir lisandır, Farisî de güzel bir lisandır. Fakat bu lisanlar, en ziyade kendi milletlerine güzel görünür. Bizim için de en güzel görünen lisan Türkçedir. Kelimelerin, sîgaların, edatların, terkiplerin güzelliği kendi lisanlarına nispetledir. Bunlar ancak kendi lisanları içinde güzeldirler. Arapça bir kelime, Arabî bir cümle içinde güzel olduğu gibi, Acemce bir terkip de Farisî bir cümle içinde güzel görünür.
Fikirleri hislerine tevafuk ve istinat etmeyen bir adam ruhen hastadır. Böyle bir adam hayatta mesut olamaz. Mesela hissen dindar olan bir genç, kendisini fikren dinsiz telakki ederse, ruhi bir muvazeneye malik olabilir mi?
Düşünceleri duygularına uygun olmayan ve dayanmayan bir insan, ruhsal bakımdan hastadır. Böyle bir insan, hayatta mutlu olamaz.
Amerika'nin ne Ermenistan'da ne de Türkiye'de manda kabulüne yanaşmaması da buralardaki milli vicdanın şiddetini görmesinden dolayıdır. Halbuki, İngilizlerle Fransızlar, Arabistan'ı aralarında taksim etmekte hiçbir mahzur görmediler. Çünkü, bütün aşiretleri câmia hayatı yaşayan, şehirleri henüz cemiyet devresine gelmemiş olan Arabistan'da milli vicdanın henüz uyanmamış olduğunu biliyorlardı.
Görülüyor ki son asırlarda milli vicdanın uyandığı yerlerde, artık imparatorluk kalamıyor, müstemleke hayatı devam edemiyor. Rusya, Avusturya ve Türkiye imparatorluklarının inhilali, Cihan Harbi'nin bir neticesi değildi. Cihan Harbi, daha evvelden esaslı sebeplerin, hazırlamış olduğu bir neticenin zuhuruna tesadüfi bir vesile olmaktan başka bir rol oynamadı. Eğer bu imparatorlukların içinde yaşayan kavimler arasında milli vicdana malik ve artık mahkum olarak yaşaması mümkün olmayan mefkûreli milletler bulunmasaydı, Cihan Harbi bu imparatorlukları deviremezdi.
İnsan, terbiyesi ile büyüdüğü cemiyetin mefkûresi uğruna hayatını feda edebilir.
Sayfa 29Kitabı okudu
Milli tesânüdün birinci temeli vatanî ahlak olduğu gibi, ikinci temeli de medenî ahlaktır. Vatanî ahlak, kendi milliyetimizi mukaddes tanımaktan ibaret olduğu gibi, medenî ahlak da milletimizin fertleriyle onlara benzeyen sâir fertleri muhterem tanımaktan ibarettir. Cemiyet mukaddes olunca, onun fertleri de mukaddes olmaz mı?
O halde vatanımızı, milletimizi nasıl seviyorsak, milletdaşlarımızı da öylece sevmeliyiz. Bütün milletdaşlarını sevmeyen bir adam, milletini de sevmiyor demektir.
Vatani ahlakımız kuvvetli bulunmazsa ne istiklalimizi ne hürriyetimizi ne de vatanımızın tamamiyetini muhafaza edemeyiz.
Sayfa 146Kitabı okudu