Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
En Yeni Tutunamayanlar Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Tutunamayanlar sözleri ve alıntılarını, en yeni Tutunamayanlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.724 syf.
·
Puan vermedi
Her şeyin bir vakti var... Hep gecikmiş yada geciktirmiştim Tutunamayanlar'ı meğer vakti gelmemiş. Cümleleri nasıl toparlayacağım, nasıl hislerimi yirmi dokuz harf ve birkaç noktalama işaretiyle dile getireceğim. Korkunç bir hal; yüzlerce harfim olsa yine anlatamam. İlk defa bir kitabın sayfalarında çok canım yandı. Yaşam hislerime karşılık veriyor ve kitabı elime tutuşturuyor... Bana bir şeyler anlatmaya çalışıyor ama dilini bilmiyorum, anlamıyorum. Zihnimde bir can pazarı; kelimelerim anılarımla can veriyor. Yaşatmak istediğim her ne varsa, Yaratan: -o kudret senin değil, diyor. Selim gibi, -canım Selim'im Tutunamıyorum. Anlaşılmak; bir zihinde, bir yürekte tutunmak -zorla orada bir yerde kök salmak- kök salabildiğini sanmak... kudretli bir ağaç; gövdesi iki insan boyu, -dalları göğe uzanan, kudretli ama bilmiyorsunuz her rüzgarda savrulan hiçbir toprağa tutunamayan. Bilmiyorsunuz! -bilseniz, tutunamadığımı.. bilseniz tutunamadığımı, salıncaklarınızı bağlar mıydınız dallarıma? Altıma uzanıp, yıkılacağımı hiç düşünmeden gölgelenir miydiniz? Çekiştirir miydiniz yapraklarımı? Canım yansa da dallarım kırılsa da sizi istiyorum -seni. Olmak, olmak istedim -sizden biri olmak. Ne sizinle ne sizsiz, ne kendimle nede kendimsiz Tutunamıyor, toprağıma kök salamıyorum. Uzaklaşacağım, uzuun bir süre Oğuz Atay okumayacağım. Bu cesareti bir daha gösterebilecek miyim bilmiyorum. Karikatür dergilerine, onlarca ismin birbirine girdiği ve hep bir entrikanın döndüğü Rus romanlarına sarılacağım. Ruhsuz tarih kitaplarını baş ucumda tutacağım. Beni uyandırmayın beni aynanın karşısına bir daha çıkarmayın! Kendimden, sizden -kedilerden bile kaçacağım.
Kocaman bir "keşke" nin hikayesi
Turgut Özben’in arkadaşı Selim’in ölümünü öğrenmesi üzerine yaşadığı derin pişmanlıklar ve “keşke”lerin hikayesi. Turgut toplumun dayattığı doğrulara karşı gelmekten yorulan, kendini ifade edemeyen, anlaşılamayan bu yüzden yalnız kalan naif bir adamın kaybolan izini bulmaya çalışıyor.
Turgut Özben artık tek amacı Selim’i anlamak (neden intihar
Öncelikle kitabın konusundan değil okuma deneyimimden bahsettiğimi belirtmek isterim. Bu deneyimim de ne yazık ki pek olumlu değil. Herkesin kendine özgü bir zevki olduğunu kabul ediyorum ama hem yazarın hem kitabın biraz abartıldığını düşünüyorum. Bu kitap ile ilgili düşüncelerim de bu yönde. Ne eşsiz bir anlatım görebildim ne de eşsiz bir konu. Dili çok karmaşık ve zorlayıcı olan bir yazar, bu konuda herkes hem fikir ama ben bu karmaşıklığın içinde eşsiz bir okuma deneyimi yaşamadım. Hatta çok sıkıcı, sık sık koptuğum bir okuma deneyimiydi. Okuru içine alamayan, aldığında da sürekli bu okuma azmini diri tutmak için cebelleştiğiniz bir kitap bence.
Eğer okumayı düşünüyorsanız yüksek beklentinizi normale indirgeyip, zor dili olan biri yazarı okumaya başlayacağınızı bilerek bu deneyimi yaşamalısınız, naçizane tavsiyem. Zor dili övgü için söylemiyorum. Zor dili olan çok kitap okudum bunun zorluğu sanki yazar kendisi bile yazdıklarını daha tam oturtamamış gibi bir dil.
Bir okur olarak zevk almadığım bir okuma deneyimi yaşadığım bu kitabın özellikle sosyal medyada çok seveni olduğunu biliyorum. Ama bunun biraz da kitlesel yönlendirmenin etkisi olduğunu bilmelisiniz. Yani yazar zannedilen kadar benimsenmiş değil. İsmi evet ama kitapları bahsedildiği kadar hazmedilmemiş. Popüleritesi çok ama gerçek seveni az olan bir kitap ve yazar bence. Öyle yerden yere vurulacak bir kitap değil elbette ama bu kadar övgüyü de hak ettiğini düşünmüyorum.
Bütün hayatımca cezalandım:durmadan bir kafesin içinde dolaştım. Gittiğim her yere,üstü kapalı,demir parmaklıklı bu kafesi taşıdım. Bütün dünyayı demir parmaklıktan seyrettim. Sizinle aramızda bulunan bu demir parmaklıkların varlığını her an duydum. Sizleri istediğiniz biçimde, ön yargılardan uzak bir biçimde değerlendiremeyişimde bu parmaklıkĺarın payı büyüktür. Bu parmaklıklar yüzünden, dar görüşlü ve korkak bir hayvan gibi yaşadım.
Bende neden bu kadar tesir bıraktığını bilmediğim ama ismini duyunca bile tüylerimi diken diken eden bir kitap. Edebiyattaki sihirli bir kapı bence Tutunamayanlar. Okuyunca başka bir boyuta geçiyorsunuz.
Kült bir eser, okunması zor, anlaşılması ise bir okumayla neredeyse imkansız...
Tutunamayanlar, ilginç bir şekilde hem en çok okunan, hem de en çok yarıda bırakılıp vazgeçilen eserler arasında. Eseri baştacı edenler gibi okunması çok zor olduğu gerekçesiyle eleştiren okuyucuların sayısı da bir hayli fazla.
Özetlerken spoiler verme kaygısını