Uzayda Satranç Gönderileri
Uzayda Satranç kitaplarını, Uzayda Satranç sözleri ve alıntılarını, Uzayda Satranç yazarlarını, Uzayda Satranç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uzay düşüncesinin temel ilkelerinden biri de jeodezik doğrudur. Jeodezik doğru; belirli bir uzay parçasında iki nokta arasındaki en kısa yoldur. Fakat gerçek uzay çok sayıda jeodezik doğru olabilir. Buna göre, fetihler başlamadan önceki zamanlarda, iki noktayı uzayda birbirine bağlamak için, pek çok yol çizilebilir. Her birinden yalnızca belli miktarda bilgi geçer. Bu basitçe şu demektir; bunların fiziksel bir ilişkisi olmasa bile, yollardan bazıları diğerlerinden daha kısa olabilir. Buna göre de, bu kısalık cismin ya da mesajın bu yol üzerinde seyrederken değişikliğe uğramasını gerektirebilir. Belli jeodezikler ilk bakışta ideal gibi görünseler dahi, gemiler için kullanışlı olmayabilir. Çünkü gemiler tayfaları için öldürücü olabilecek değişikliklere gitmek zorunda kalabilirler.
İnsanlar başlangıç noktası olarak soyut ve basit durumlardan yola çıkarlarsa bu kez de formülleştirilmesi gittikçe güçleşen geometrik kavramlarla karşılaşıyorlardı.
Senin düşüncelerin artık geçersiz. Bir zamanlar belki bir değeri vardı. Bunu bilemem. Fakat insanlar şimdi daha önce hiç tanımadıkları problemlerle karşı karşıyalar. Eski düşünce biçimleri terk edilmeli.
Soğuk bakışlarını Algan’a çevirdi:
— Belli ölçülerde, özgürlük, belli ölçülerde güç. Denklem bu.
Soğuk bir gezegendeki son insandı.
“Bir oyuncak, bir kukladan başka bir şey değilim” diye kendi kendine konuşmaya başladı. “İpleri tutan kişi olacağım, olmalıyım.”
Burada onun saldırabileceği ya da tahrip edebileceği hiçbir şey yoktu. Fakat evrenin bu düşmanca ve soğuk görünüşünün arkasında biri onu izliyordu.
Korkunun içinde adeta boğulmuş gibiydi ama buna neden olan hiçbir şeyi hiçbir yerde göremiyordu. Korku onun içindeydi. Yalnızdı. Yalnızlıktan o zamana dek hiç korkmamıştı. Dünya’da büyük okyanuslar ve kıtalar üzerinde çok uzak yolculuklara tek başına çıkmıştı. Fakat şu an duyduğu yalnızlık daha önce yaşadıklarına hiç benzemiyordu.
tek bir yıldızın bile parlamadığı sonsuz bir karanlığa düşmüş gibi hissetti kendini.
EVRENDE bir uzay gemisine rota oluşturabilecek pek çok yol vardır. Bu yollar bir kanaviçe gibi ve her düğüm de birer gezegen ya da liman gibidir. Bu yıldız düğümlerinin en eskisi, ilk gemilerin uzaya açılmak üzere hareket ettikleri yer olan Dark limanıdır.
Ve işte orada kentin ötesinde Dünya’nın masmavi okyanusları ve yemyeşil ovaları uzanıyordu. Algan kendi kendine, “evrenin hiçbir yerinde dünya kadar güzel bir başka gezegen olamaz” diye düşündü, içinde bir şeylerin değiştiğini, bir tür intikam duygusu oluştuğunu hissetti. Bu duygu uzayda harcanan yıllar sırasında daha da gelişecek ve belki de bir gün patlayacaktı. Ama bu öylesine bir patlama olacaktı ki, bu limanı, bu soğuk insanlık dışı yaratıkları yok edecekti. Bu dünya dışı yaratıklar bir gün mutlaka yaptıklarının cezasını ödeyeceklerdi. Ama henüz zamanı gelmemişti, daha çok erkendi
Kendini savunmak ya da kaçmak için plan yapmalı, bunun için de öncelikle daha fazla bilgi edinmeliydi.
Bir çocuğun gözleriyle gökyüzüne tekrar bakmayı öğrenmeliler.
Boşu boşuna milyonlarca insan öldü. Ne kadar saçmaymış meğer. Oysa çok büyük olduğumuzu düşündük hep.