Öngörebilmek her ne kadar biz fanilerin çoğuna güven hissi verse de "beyin" heyecan arıyor, buluyor da, Zira tekrardan kaçınma, okumanın başında da anlatılan gibi kültürümüzün temeli. Örneğin; tarihin tekerrürden ibaret olmadığı, en fazla kafiye oluşturduğu tespiti keyifli idi. Sanıyorum ki yenilik mecburi.
Parçalama bölümünde ifade edilmiş: usta Picasso'nun şah eseri 'Guernica'. Bölümün anlatımına şık bir görsel uygunluk. (Sayfa 75)
Ve Shakespeare..
Ustaların ustası, çağların ötesi. Tüm eserlerini okuyan, birkaçını sahnede izleyen biri olarak herhangi bir türde yazılmış herhangi bir okumada ismiyle karşılaşmak sanki beni sarsıyor, heyecanlanıyorum. Aksi mümkün değil gibi. "Yaratıcı Tür" de beni en çok düşündüren gün gelir de; Shakespeare' in bize heyecan veren, güldüren, ürküten muhteşem karakterleri bir gün köhne gelmeye başlarsa. Bunların yerine klonlama, yapay zeka, sanal gerçeklik gibi mevzulara aşerersek. Ne olur? İyi ki hala Venedik Taciri, Hamlet, Fırtına, Macbeth, Othello çok kıymetli ve anlamlı. Yazar der ki;" Yaratıcı ürünler söz konusu olduğunda, ebedi dediğimiz şeylerin bile bir son kullanma tarihi vardır." Buna katılmıyorum, "ebedi" anlamını üzerinde taşır, Macbeth her zaman kendi sonunu kendi hazırlayacak ve tarih tekerrürden ibaret olmasa da hayatın kafiyesi bize gülümseyecek.