İngiliz yazar Kingsley Amis’in eseri Yaşlı Kurtlar, 1986 Booker Ödülü’nü almış. Roman, bir yazarın, hayatının son demlerinde eşi ve yetişkin kızıyla beraber memleketi Galler’e dönmesiyle başlıyor ve kitabın tamamı da bu yaşlı çiftin yıllar sonra eski dostlarıyla bir araya gelmesiyle yaşananları anlatıyor. Yaşananlar diyorum ama kitapta pek fazla olay yok aslında, daha çok birkaç yaşlı çiftin hayat, eski aşklar, ilişkiler ve çokça da günlük meselelerle ilgili sohbetlerini okuyoruz. Günlerini içerek ve gevezelik ederek geçiren ve zaman zaman da eski aşkları ve sırlarıyla hesaplaşan bir grup eski arkadaşın birkaç buluşmasının anlatımı kitap kısaca. Arada Galler edebiyatı, kültürü ve Birleşik Krallık’la aradaki dinamiklere de göndermeler yapılsa da bir arka plan olarak silik kalmış bu meseleler. Yazarın günlük hayattan kareler ve karakterlerin sohbetlerinden parçalar sunması ve bunların genel olarak bir yere varmaması, bir çerçeveye oturtulmaması ya da söyleyecek şeyleri varsa da bana geçememiş olması kitabın sevmediğim yönü oldu açıkçası.
Diğer yandan, yazarın karakterleri aktarmakta başarılı olduğunu düşünüyorum. Üçüncü tekil şahıs kullanarak, arasına belli bir mesafe koyarak anlatmış her karakteri ama her birini kendi odağından vermeyi başarmış. Fazla karakter olmasına ve konuşmaların ağırlıkta olmasına rağmen hepsini tanıdım okurken, hiç birinin sesi bir diğerine karışmadı.
Sonuç olarak, sevip sevmeme konusunda kararsız kaldığım bir kitap oldu. Sadece durağan metinlerden hoşlanmayanlara önermeyeceğimi ve sabır isteyen bir metin olduğunu söyleyebilirim.
