Durmaksızın soğrulan, boşaltılan, reddedilen, telafi edilen, dönüştürülen düzensizlikle birlikte, toplumsal düzen de durmaksızın yeniden doğar. İşte, karmaşıklığın mantığının, sırrının, muammasının ve özörgütlenme teriminin derin anlamının ortaya çıktığı nokta burasıdır: Bir toplum durmaksızın kendini üretir, çünkü durmaksızın kendini yok eder.