Az çok hepimiz Nazi dönemi Almanyası hakkında kabaca bir fikre sahibizdir, yapılan ayrımcılıklar konusunda da hemfikirizdir.
Ancak kaçımız bu ırkçılık ve ayrımcılığın sadece erişkinler düzeyinde yaşandığı ilüzyonuna sahiptik? Toplumu bu kadar derinden etkileyen Nazizmin elbette ki çocukluk döneminden itibaren tohumlarının ekildiğini, bu ekilen tohumların verimli olabilmesi için ne gibi bir müfredata sahip olunması, nasıl sosyal etkinliklerle bu fikirlerin pekiştirildiğini çoğumuz hayal etmedik, belki de hayal etmek istemedik.
Yazar işte tam da bu ilüzyonlarımızı dönemin gerçekleriyle paramparça ederken, aklımda tek bir fikir beliriyor: Çocuklar da sıvılar gibi, içinde bulunduğu kabın şeklini alıyorlar.
Sözlerime yüzyıllardır süregelen şu tartışmayla son veriyorum, insan doğası gereği nedir? İyi midir, yoksa kötü mü?
