Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı Yorumları ve İncelemeleri
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı yorumları ve incelemelerini, Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu kitabı okuyacaksanız-ki bence okumalısınız- en baştan şunu bilmelisiniz: bu kitap miskin miskin okurken hoşça vakit geçirmemizi sağlayan sonra da dönüp bir daha bakma gereği duymadığımız romanlardan birisi değil. Sürükleyicilik, aktif bir olay örgüsü vb. unsurları arayanlar başka bir kitaba başlasınlar. Bu kitap okurken sizin bütün dikkatinizi ister, düşüncenizi tamamen onda yoğunlaştırmazsanız size anlatmak istediklerini duyamazsınız. Sakin kafayla sindire sindire okunmalıdır ve bence kesinlikle okurken notlar alınmalıdır. Yüzeyde bir baba ve oğlunun motosiklet yolculuğunu anlatan bir roman gibi gözüken bu kitap otobiyografi niteliği taşıyan felsefi bir eserdir bence, bir roman değildir. Yazarın bu kitap aracılığıyla anlattığı felsefesini, düşünce sistemini burada kısa bir yazıyla özetlemeye çalışmak oldukça anlamsız bir çaba olur çünkü anlatılanları kendi süzgecimden geçirmeden buraya aktaramam dolayısıyla özetleyeceklerim ancak kendi çıkarımlarım olabilir. Tek söyleyebileceğim, anahtar kelimemizin Nitelik olduğudur. Kitap Sokrates'in, Platon'un, Aristo'nun, Kant'ın, Hegel'in ve daha bir çok filozofun düşünce sistemlerine dair bilgi veriyor, bu sistemleri sınayıp kendi sistemini ortaya koyuyor. Diyalektik ve retorikle alakalı pek çok ilginç fikir barındırıyor. Bu kitabı okuyan/okuyacak herkesin muhakkak birtakım sorgulamalarla sarsılacağı ve kendince çıkarımları olacağının garantisini verebilirim sanırım. Kesinlikle Nitelikli olan bu kitabı okumalısınız bence. Niteliğin ne olduğunun cevabını ise kitabı okuyunca alacaksınız.
Bu kitab düşüncələrimi refresh edən kitablar siyahısındandır. Məni çətinə salan , düşündürən kitabları ayrıca sevirəm. Bu kitab da həmçinin. Hətta bəzi səhifələrin 2-3dəfə təkrarən oxuyurdum və hər oxuduğumda fərqli düşüncələr ortaya çıxardırdım. Ümumi mövzu dostlar arasında bir söhbət, hansı ki, birinin dediyini digəri təkzib edir. Sanki bir debat kimi, amma daha dərin düşüncələr, daha fərqli formatla...
Sevip sevmediğim konusunda kararsız kaldığım kitaplardan... Çamura bulanmış elmas gibi... Genel olarak uzun, detaylı bir anlatım var ve felsefî bakış açılarının, değerlerin irdelenmesi söz konusu. Bu yüzden de zaman zaman bunaldım açıkçası. Ama şimşek çakışı misali, bir anda öyle fikirler, öyle bakış açıları öneriyor ki, pat diye kendine geliyorsun. Sonuysa vurucu, biraz geriye dönüp tekrar gözden geçirtiyor okuduklarını. İlla okuyun demiyorum ama dinç kafayla elinize alırsanız, akıcı ve verimli bir okuma olur. =)
Bazı kitapları okurken aslında kitabı bir film gibi izlediğimi düşünüyorum, kitaptan başımı kaldırdığım zaman Aylak Adam' da tanımlanan " Sinemadan çıkmış insan" karekteri gibi hissettim.
Kitap bir baba ve oğlunun uzun motosiklet yolculuğunu anlatıyor.
Yolculuk boyunca anlatıcının kendi içine de bir yolculuğu oluyor. Bu yolculuğa filozoflar, matematik, felsefe, oto sanayiler, kaynak atölyeleri ve bir çok karakter eşlik ediyor.
Kitabı kapatıp günlük rutin işlerle ilgilenirken diyaloglar kafamda dönüp durdu.
Bahsettiği yolları, kuramları vs not alarak ilerledim, arada kitabı kapatıp Aristo' ya niye kızdı şimdi bu dedim.
Bazen hiçbirşey anlamadım, bazen dümdüz anladım yani umarım anlamışımdır:)
Bir resme bakıyorsunuz, çok iyi olduğunu içgüdüsel olarak biliyorsunuz, ama niye iyi olduğunu anlatacak donanımınız eksik, kitap tam da böyle bir his veriyor.
Baba oğul diyalogları çok güzel, özellikle sonsöz kısmı bayağa etkili bir kapanış oldu.
Kitabı çok sevdim, ama kitabı niye sevdiğime dair bir açıklama getiremedim kendime
Değişik bir okuma deneyimi isterseniz kesinlikle tavsiye ederim.
Motosiklet bakımının teknik detaylarından Doğunun varoluşsal felsefesinin Batı mantığı ile harmanlanması sonucu zenginleştirilen bir yolculuk romanı. Otobiyografik özelliği de olan; baba-oğul çıkılan bir motosiklet yolculuğunun duygusal kurgusuna etkileyici manzara betimlemeleri de eşlik ediyor. Kurguda bahsedilen Phaedrus karakteri, yazarın geçmişinin belli bir dönemine ait alter egosunu ve ikincil benliğini oluşturuyor. Zaman içerisinde değişen benlik olgusu üzerinden yaşamın anlamını bulma serüveni için yeni yollar öneriliyor. Çok güzel ama yorucu da bir kitap.
"Acelecilik kahrolası bir yirminci yüzyıl tavrıdır," der kitap ve bunu kitabına da yedirir. Sabırla, acele etmeden, yavaş yavaş, sindire sindire okuyan alabilir ancak kitabın verdiğini. Hafif bir kitap değil kesinlikle. Hatta belki de bir kaç kere okuyunca ne demek istediğini anlayabiliriz.
Kitapta chautauqua'dan bahsediliyor. Ne demek bu chautauqua? Teknolojinin gelişmediği dönemlerde eğitimi amaçlayan bir hareket olarak ortaya çıkıyor ve şehirleri, ilçeleri, köyleri gezerek halka eğitim sunuyorlar. Pirsig de kitabında bir çeşit chautauqua yapıyor, hem geziyor hem bize öğretici içerik sunuyor.
Motosiklet ile ülke gezisine çıkıyor, kitapta hem bu yolculuğu, yolculukta yaşadıklarını, hem bazı nedenlerden ötürü geçmişte bıraktığı kimliğinde yaşadıklarını, hem de motosiklet bakımını anlatıyor. İç içe çok katmanlı olmasından dolayı okuması ve anlaması zor. Geçmişteki kendisinden bahsederken felsefi düşünceleri, motosiklet bakımından bahsederken tamir sanatını, şimdiden bahsederken ise gezi ve seyahatin dayanılmaz çekiciliğini okuyorsunuz. Ve ister istemez motosiklete karşı içinizde bir ilgi ışığı keşfediyorsunuz. Çünkü kitap yine der ki; motosiklet sürmek, varmak değil yolda olmaktır, yolu hissetmektir. Arabada olmak sahnedeki gösteriyi seyretmekse motosiklet sürmek sahnede olmaktır.