Zühre Ninem
Kemal BilbaşarZühre Ninem Sözleri ve Alıntıları
Zühre Ninem sözleri ve alıntılarını, Zühre Ninem kitap alıntılarını, Zühre Ninem en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Giden biziz neneciğim, giden biziz. Kalansa hep o fani dediğimiz dünyadır."
Sayfa 55
"Hangi pezevenkler çıkarırlar bu savaşları bilmem ki? Dünyaya gözümü açtığımdan beri muharebe, hep muharebe, arkası kesilmez muharebenin."
Sayfa 148
Çocuklar her zaman çocuk, gençler her zaman genç, yaşlılar her zaman yaşlı olarak kalacaklar sanırdım.
Sayfa 35
"Tevekkeli demezler akrep etmez akrabanın akrabaya ettiğin."
Sayfa 137
«Son zamanlarda burada yanık bir türkü çıktı. Akşamları ordugahta hep o türkü duyuluyor.
Çanakkale'de yakıldığını söylüyorlar. Savaşa katılan aşıklardan biri yakmış olmalı. Kulaktan kulağa hızla yayılıyormuş. Yakında sizin oralarda da çığırılır herhalde .. Beyitlerini yazıyorum:
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyorum düşmana karşı
ooof gençliğim eyvah
Çanakkale içinde bir dolu desti
Analar babalar umudu kesti
oof gençliğim eyvah
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
oof gençliğim eyvah
Çanakkale içinde sıra sıra kazanlar Oturmuş katipler künye yazarlar
oof gençliğim eyvah>>
Sayfa 151
Hep böyle sanır da aldanır insanoğlu, kızanım! Giden biziz neneciğim, giden biziz .. Kalansa hep o fani dediğimiz dünyadır.
Sayfa 56
«Şimdi benim sana baktığım gibi, büyüdüğün zaman sen de bana bakacak mısın bre puşlavat? Yoksa sen de dayıların gibi, karını, çocüklerini alıp bir yerlere savuşacak mısın?" diye yakınmalı sorular sorardı
... böylece birbuçuk yaşımdayken babadan yetim kalmışım. Bunun üzerine Fransız Konsolosunun kayırmasıyla Selanik'ten kaçıp Çanakkale'ye gelmişiz.
Sofiya-Vidin yolu üzerinde, Çin Seddi'ni andıran ve basamak basamak ovaya inen kalkerli dağların koruyuculuğuna sığınmış Vraça kasabasında, görkemli Ayan konağında açmış gözleıini dünyaya, Zühre Ninem
Kazık kadar oğlan sayıldığım yaşlarda bile, geceleri buruşuk memelerini ağzıma verip masal söyleyerek beni uyuttuğunu hatırlarım.
Avunmak için gece-gündüz komşularla düşüp kalktığından beni Zühre Ninem bakıp büyütmüş, ölüm döşeğine değin koynundan ayırmamıştır
Bize yardım elini uzadan tek kişi, İmroz'lu gavur ebem olmuş.
Rahmetli babamın birkaç yıl önce Çanakkale'de polis komiserliği yapmış olması bizi çekmiş oraya. Kentin halkınca çok sevilen babamın şehit düşmüş olmasına acıyarak komşulanmızın bizi sevecenlikle bağırlarına basacaklarını ummuş annemle ninem. Oysa hiç te umdukları gibi çıkmamış.