Eğer yaşlılık bir hastalık olsaydı, ender görülen bir vaka olmakla kalmayıp mutlaka ilacı da bulunurdu. Gelip geçici bir dönemmiş gibi algılanır, tekrar gençlik dönemine dönerek sanki ölüm ve ölmek nedir bilmiyormuş gibi yaşanırdı.
Şu genç ölmek tabirini ortadan atarsak, aslında yaşlılık ölüme çıkan son basamaktı. Kabullenişti. Pisi pisine gitmektense bilinçli gitmekti.
Oysa bizim yaşlı bey amcamız içinde bulunduğu durumu kabullenmeyi kabul etmiyor. Gençlik dönemini, gençliğine kaçabilmeyi düşlüyor. O döneminin zevkini, şehvetini arıyor. Yalnızlığının boyunduruğunu yırtıp atıyor.
Hikayemiz de burada başlıyor ya işte. Bir gün bey amcaya bir kadın gelir kızım var, iş ver der. Bir zaman sonra bey amca genç bir kızla karşılaşır, bu kızın o kız olduğu kanaatine varır ve yakınlaşır.
Bu evreleri okurken aklımdan hiç çıkmayan Andre Gide'nin Dar Kapı'sı gelir. Ahlaklılık, güzellik ve erdemlilik...
Yaşlı adamımız erdemlilik, ahlaklılık ve istekleri arasında bocalar kalır. Ama gençliğini de istemektedir. Bunun yanı sıra genç kızı incitmeden onunda isteklerine karşılık vermek ister. Tamamiyle iyi niyetlidir.
Tüm bunları okurken yer yer yetersiz anlatıma sahip olduğu hissine kapılsam da düşündürdüğü noktaları gözardı etmek istemiyorum. Kısacık bir zamanımı bu kitaba ayırıp kendimi dinlendirdim. Çok da iyi oldu.
Genel okuyucu kitlesine hitap edeceğini sanmıyorum fakat bu tür kitaplara meraklı kitapkurtları da hakkında araştırma yaparak okursa okurken edebi keyfi alacağına inanıyorum.
