Tepelerde yaşayan insanlar yıldızlara çok yakın uyudukları için biz toprağa çok yakın uyuyan insanları unutuyorlar. Tepelerde yaşadıklarına sevinmek istedikleri zamanlar dışında hiç aşağı bakmıyorlar.
Birileri yanına gelip de “Tamam, artık kendini bırakabilirsin. Ben seni tutarım” diyene kadar ne kadar hızlı koştuğunu, ne kadar çok çalıştığını, ne kadar bitkin düştüğünü fark etmiyor insan.