Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Bundan yaklaşık 1 buçuk yıl önce okusaydım sanki biraz abartılı olmuş diyebilirdim. Fakat son 1 yılda yaşadıklarımızla kıyaslayınca hiç ütopik gelmedi okuduklarım. Konu, anlatım gayet iyiydi. Belki yazarın anlatım kabiliyetinden, belki de şu an psikolojimizin bu hisleri gayet iyi biliyor olmasından, vermek istediği duyguları hissetmek kolaydı.. İnsanların kendi çıkarına, diğer insanların canından daha çok kıymet verdiği örneğinin ne yazık ki o dönemlerde de olduğunu görüyoruz kitapta. Okunması gerek dediğimiz türlerden..
Cimri’yi ocak ayının ilk haftalarında okudum ve okurken acayip eğlendim
Okuması hem kolay, hem heyecanlıydı. Bana bir sürü farklı duygu hissettirdi ve sevdiğim kitaplar arasına yerleşti.
Paraya haddinden fazla kıymet verirseniz sonunda onun kölesi olursunuz, ben öyle anladım
Sadece bu kitap degil Ahmet Serif İzgören'in butun kitaplarinda ayni samimi dili görüyorum..Kısisel gelisim mi bilemiyorum tam ama degistiriyor ve farkettiriyor..kiymet bildiriyor..sükrettiriyor..umut veriyor...tebessüm ettiriyor..bazen tüyleri diken diken yapiyor..aglatiyor..hem de cok hayattan cok basit cok icimizden cok samimi örneklerle...bence büyuk basari....
Semerkant deyip susmak istiyorum. Nereden başlayacağımı bilmiyorum çünkü. Her sayfası her kelimesi ayrı tat bıraktı. Kitap bitince burulmadım da değil yalan yok. Ama her güzel şey gibi bu da bitti.
Kitabın en akıp gittiği kısım Ömer Hayyam, Nizamülmülk ve Hasan Sabbah' ın yollarının kesiştiği noktadan itibaren başlamaktaydı. Üç farklı düşünce üç farklı yapı ve karakter. Hepsi de kendi hedeflerinin, arzularının ya da boşvermişliğinin peşindeydi. Kitabın baş kahramanı Rubailerin ustası olan ÖMER HAYYAM' dı. Yazdığı şiirler öyle kolay yazılmamış; sessiz köşelerde kimsenin olmadığı yerlerde dökülmüş kelimeler. Zamanında kıymeti bilinmedi. Sonradan ismi tüm dünya' da duyuldu. En üzücü kısımda Avrupalılar tarafından kıymet bilinmesiydi. En nihayetinde Hayyam' ın yazdığı "yazma" lar kayboldu başkalarının ellerine geçti. Kitabın son sayfalarına doğru ise nasıl bulunduğu bulmak için İran' a giden Avrupalıların savaş ortasında kalıp bir anda Meşrutiyet savunucuları ile Şah yandaşları arasında gidip gelmeleri, dökülen kanları anlatmaktadır. Kitapta çarpıcı ya da hiç beklemediğimiz nokta Titanik olacaktı. Emin olun bende nasıl yani? dedim. Ama sonra gün yüzüne çıktı. .
Yakup Kadri’nin, rezillik vs bakimindan istanbul'un bazi semtlerini misal gostermesinin belki de ki$isel goru$ten kaynaklanmadigi romandir.
hikayede, o gunlerde istanbul'un "kalburustu ailelerinden" farzedilen genc kizlarinin, i$gal ulkelerinden gelen asker, diplomat, talanci, vb allah ne verdiyse tum ecnebi taifesine kendilerini nasil paspas, kopek, meze, vs (sosyal sinifiniz ve muhafazakarliginiz olcusunde "vs"leri dusunebilirsiniz) ettiklerinin aci tablosu anlatilmaktadir.
ulkesi isgal edilmis bir takim kimselerin tek derdi, bir sebepten cok kiymet verdikleri adamlarla seks partilerine katılmakmış..
yabancı hayranlığının varacağı uç noktaları gösteren, şık benzetmelerle dolu olan roman bir yandan da şunu şöyler:işgalci kendi toprağında gayet efendi bir adam olsa da dışarda soysuzlaşır. bu işgal etmenin tabiatı gereğidir...
Kısaca noktalayacak olursak şayet asil geçinenlerin soysuzluğunu ve istiklal arzusunun asaletini anlatır..
Mutlaka okuyun okutturun.
Kitabı bir kaç arkadaşım okumuştu, baya beğenmişlerdi. Kitabın içeriğinin Üstâd'ın Mürşidine olan bağlılığından ibaret olduğunu söylediler. Ben kitabı okumaya başladığım zaman beni en çok sevindiren Üstâd'ın hayatını kendisinden dinlemek oldu. Kendi hayatını, doğduğu günden itibaren her anını tekrar yaşayarak ve size de yaşatarak anlatmıştı.
Ancak kitabın bazı yerleri yüzüme tokat gibi çarptı.. Çoğu yerde Üstâd ile aynı duygular içinde boğuşup boğuşup durdum.
Bir kitabın içinde yazar ile aynı duyguları en derin derinliklerime kadar hissetmek istemsizce gözyaşlarımı akıttı.
Ben de Üstâd gibi kıymet bilememenin sillesinin yüzüme çarpacağı günü bekliyorum...
