a
Anlatı
4 üye · 2 yeni gönderi
Canım Fournier…
Ne zaman ruhuma iyi gelen bir şey okumak istesem sen varsın! İyi ki tanıdım seni sevgili Fournier… İyi ki hayatındakilere karşı bu kadar naif bir şekilde sevgini dile getirdin…
Yazar bu kitabında annesini, onun zor hayatını ama pes etmeden çocukları için bitmek bilmez mücadelesini yazmış. Satırları yine acıtasyona kaçmadan, sevginin en saf halini yansıtıyor. Zaten alkolik babasını anlattığı 
Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam’da bile babasını hatırasını kırıp dökmeden, annesini incitmeden anlatmıştı yazar.
Gözüm kapalı, yıllar sonra yine dönüp dolaşıp okuyacağım nadir yazarlardandır kendisi. Okuyun, okutun, hediye edin..
Otopsi kitabı benim Fournier'ın en merak ettiğim eseriydi. Onun eşinini,annesini,babasını anlattığı eserlerindeki tadı alınca bambaşka bir istekle almıştım kitabı elime.Çok beklentiye kapıldım sanırım. Bizim muzip yazar Fournier ölmüş bedenini içeriden gözlemliyor ve bedeni üzerinden çevresini, anılarını tekrar yaşatıyor okuruna. Ölmeden ölmüş gibi yapan yazarımız belki de henüz hayattayken yaşamın değerini bir nebze anlatmayı amaçlıyor.Onun eserleri arka arkaya okuduğum için sanırım aynı şeyleri 2-3 kitabında da tekrar okumuş oldum,bu yönüyle yazarı kendini yinelerken yakalamış oldum.
Eğer bu anlatı benim Fournier'dan okumuş olduğum ilk eser olsaydı,eminim ki diğer eserlerini merak etmezdim ve okuduğum son kitabı olurdu.Gelişigüzel yaptığım sıralamada tam on ikiden vurmuşum :) 
Otopsim 
Jean-Louis Fournier
