ç
Çocuklar
6 üyeBaşkan çocuğu olmak :D
On bir yaşındaki Willie ile sekiz yaşındaki Tad, hala fıkır fıkır kaynayan yaramaz iki çocuktu. Anne ve babaları onları çok seviyordu ama Beyaz Saray personeli onlardan yaka silkiyordu. Beyaz Saray'da dokunmadıkları şey kalmamıştı: Tad, çılgın gibi zillere basar, şölen için hazırlanmış çilekleri kimseye çaktırmadan aşırıp yer, yatağına keçi sokarak çarşafları rezil ederdi.
"Şehirdeki bütün çocuklara kağıt kalem verin'" dedi Sakız Sardunya. "Onları özgür bırakın. 'Sen çocuksun yapamazsın, sen çocuksun anlamazsın' demeyin. Anlatın. Konuşun. Yüreklendirin. 'Yapabilirsin,' deyin. Cesaretlendirin. Hikâye anlatmaya, masal uydurmaya, şiir yazmaya,resim yapmaya teşvik edin. Eminim harika fikirler bulacaklar."
Sayfa 136Kitabı okudu
Birçokları, sırf dünyaya getirdikleri için çocuklarının sahibi olduğuna inanıyor. Çocuklar edindiğimiz eşyalardan farksız gibiler. Bu hatalı kavram çocukları yönetme hakkımız olduğuna dair inancımızı besliyor. Bu yanlış düşünceden hareketle zorbalığı, manipülasyonu ve hatta fiziksel şiddeti meşrulaşturıyoruz.
Kimin tarafından yetiştirilirse yetiştirilsin, bir çocuğun küçücük evreninde en derinden sezilen, en ince algılanan şey haksızlıktır.
Sayfa 90Kitabı okudu
İrlanda atasözü: “Oğlum, evleninceye kadar oğlumdur; fakat kızım, ölünceye kadar kızımdır.”
Sayfa 20 - VarışKitabı okudu
Çocuk, ebeveynlere bir süre misafir olarak emanet edilmiş bir aziz misafirdir.
Ebeveynin çocuğa bakış açısı, ebeveyn-çocuk ilişkisinin temelini oluşturur.
Eğer bir ebeveyn çocuğa “adam etmek” üzere bakıyor ve onu yontulacak bir ağaç gibi görüyorsa davranışları buna göre şekillenir...
Böylesi ebeveynler çocuklarına baskı ve şiddet uygulayarak onları şekle sokmaya çalışırlar.
Halbuki çocuk geçici bir süreliğine yetişkin yardımına muhtaç, dünyanın aziz bir misafiridir.
Çocuk, ebeveynin “malı” değildir.
Üzerinde serbestçe hareket edebileceği, duygularına, vücuduna istediği gibi müdahale edebileceği bir “materyal” hiç değildir...
Çocuğun duyguları da bedeni de kendisine aittir.
Bu bakış açısına erişmiş yetişkin, çocuğuna saygı duyar...Onun varlığını kabul eder...
Sayfa 153 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
