"İnsan sürekli aynı düşüncelerle yaşadığında, farklı bir şey görmediğinde, bir şeyi delice istediğinde, arzularının günahkarlığını fark etmez hale geliyor."
Kocası, çocuklarının babası mahkum giysileriyle hapishane hücresinde olan bir kadının gerçekten neler hissettiğini merak ediyorsan, karıma yazıp sor. O sana anlatsın.
Senin için 3 yıl öncesi çok eskide. Ama hapiste yaşayan, hayatlarında kederden başka olay olmayan bizler, zamanı ıstırabın zonklamalarıyla ve acılı anıların anısı ile ölçmek zorundayız. Düşünecek başka bir şeyimiz yok. Acı çekmek - sana tuhaf gelse de- bizim varoluş yolumuzdur, çünkü var olduğumuzun bilincine varmamız için tek yoldur; geçmişte çektiğimiz acıların anısı ise kimliğimizin sürekliliğinin garantisi, kanıt olarak gereklidir bizim için.
Issız bir sokakta
Korku ve dehşetle yürüyen,
Sadece bir kez geri dönüp bakan,
Ve bir daha başını çevirmeyen biri gibi.
Çünkü biliyor ki,
Dehşetli bir iblis
Neredeyse ensesinde
Kendisini takip ediyor.