Sofra ortasında altın tabaklar
Etrafına dizilse yagli gevrekler
Bıldırcın kebabiyle taze bürekler
Taze pişmiş, üstünde duman olsun.
Tabaklar gelsin hep çifte çifte
Şekerli reçelden edelim sefte
Onun ardından da ekşili köfte
Sayfa 160 - TDV YayınlarıKitabı okudu
Çünkü hatırlayıp güldüğün o şeylere çoğu kez yaşarken gülememişsindir. Hep anı yaşama özürlüsü oluşumuzdandır bu ...
Sayfa 42Kitabı okudu
Kardeşlerim, felakete bakın ki, Konyalı kendisine düşen senelik 6 lira yol parasını veremiyor. Veremediği için taş kırmaya mahkum ediliyor, taşı kırıyor. Yol kenarları, sokaklar kırılmış taşlarla dolu... fakat bir silindir yok ki dökülecek taşların üzerinden geçsin de yol olsun.
Sayfa 82
Biz, harpten muzaffer çıkan, istiklalini alan bir millet değil miyiz? Evet, peki bu millet ne için Yunanla harp etti ? Belki Yunan gelirse dinimi değiştirir, ezanımı değiştirir, yazımı değiştirir, dilimi değiştirir, kıyafetimi değiştirir diye harp etmedi mi? Ee! hepsini sen yaptıktan sonra, birader, sen daha mı gavursun yahu! " diye aralarında konuşuyorlardı.
Sayfa 66
Okumak, yazmak, mektep, eğitim bütün bunlar gaye değildir, vasıtadır. Gaye, halkın dirliğini değiştirmektir. Onu tabiatla savaşında silahlandırmaktır. Tabiata hâkim kılmaktır. İnsanoğlunun asıl hürriyeti budur. Yoksa orman tükenir, sular kurur, toprak akar ve insanın yaratıldığı günden beri tabiatla süregelen savaşında insanoğlu yenilirse, midenin azgınlığı kafanın değerlerini yutar. İnsan hayvanlaşabilir.
Sayfa 170Kitabı okudu
Bu millet asırlar boyunca köyde dövülmüş, şehirde dövülmüş, orduda dövülmüştü. Ağa dövmüş, eşkıya dövmüş, jandarma dövmüştü. Dövülenin şikâyetine kapılar kapalıydı. Hem yalnız dövülmek mi? Asırlar ve asırlar boyunca aldatılmak... Köylünün kitabında doğruluğun, sevginin misalleri yazılı değildi ki! Evet, köylüye bugüne kadar ne verdik ki ondan ne bekleyelim...
Sayfa 164Kitabı okudu
Köyü ne camiden, ne mektepten ayırmak mümkün. Öyleyse camiyle mektep niçin karşı karşıya gelsin? Devletle cemaatin, caminin kapısında ayrılmalarına ne lüzum var?
—Allah'ın hakkını Allah'a, Kayser'in hakkını Kayser'e ver diyen İsa, galiba bir hakikati dile getirmiş. Mekteple caminin yöneticilerini, müşterek bir dille, birbirlerini anlayarak yetiştirmek gereğini ben ilk defa Ekmeksizköy'de düşündüm.
Sayfa 140Kitabı okudu