h
Hatıra
Hâlâ kalbinde yaşatıyordu onu. Ömür boyu saklamaya sessiz yeminler etmişti.
Doğum gününe Nunu'm...
Hayallerimde dolaşan kalemim,
Dizelerimde gezinen gözlerine rastladı..
Ruhuna vardım uzaktan uzağa.
Eşsiz bir Nur buldum derinliklerinde.
Hani sen okuduğun her satırla bana değindin ya,
Ben yazdığım her harften kalbine vardım.
Senden bana armağan olacaklar,
Benden sana hatıra kalacaktır.
Bir gün var olmayan beni,
Bir ömür yaşatacak sen saklayacaksın.
Beni sende sakla, seni bende buluştur,
Emanetimdir her satrım,
Bu şiiri sana yazdım.
Nunu'ma bir ömürlük hatıra....
Kitabsever
Nunu’nun kitap dükkanı senin için...
Bütün gece gözlerim dolu dolu oturdum o mutfak masasında. Sesim titredi sustum. Ellerim titredi, nereye koyacağımı bilemedim. Avuçlarımı sıktım, belki de hissettiklerimi dışarıdan duymak bu kadar sarstı beni. İçime çektiğim hava boğazımı yaktı, kulaklarım uğuldadı, bazı cümlelerin sonunu duymadım. Gözlerim daldı o anlara gittim, canım biraz daha fazla yandı. Ben ağlamadım, çünkü ağlasaydım ipin ucu kopar bir daha tutamazdım...
Hatıralarının en güzelleri en eskileriydi.
Son trenin biletini çöpe attım.
"Seni seviyorum" sanırım artık bu iki kelimeyi rafa kaldırmanın vakti geldi.
" Yorgun bir kalp tekrar sevebilir mi?"
İlk heyecanını kaptırmış bir kalp asla eskisi gibi sevemez. O masum duygularını bir daha başkasında bulamaz, bulduğunu savunur ve bununla avutur kalbini.
En ufak gülüşü, yürüyüşü veya şen bir kahkahayı benzetip tekrar tekrar sürersiniz kalbinizi o yokuşa. Hatıralar unutulmaz, yelkovan ve akrebin o görünmeyen kısımlarına gömülür. Her saat on ikiyi gösterdiğinde ise her şey gün yüzüne çıkar.
İki çeşit görsel hatırlama vardır. Biri aklınızın laboratuvarında bir görüntüyü ustalıkla yeniden kurduğunuz zamanki hatırlama öteki ise gözlerinizi kapatığınızda gözkapaklarınızın iç tarafında sevilmiş bir yüzün eksiksiz optik izdüşümünütüm doğal renkleri içinde küçük bir hayaleti hemen çağrıştırıverdiğiniz hatırlama
Sayfa 14Kitabı okudu
