Cana tu naz û rindî, wekî Keja li Amed
Tuyî Xeca çelengî, ezim îro Siyamed
Sîng û berê te bozin, befa Sîpan û Serhed
Gerden bilûr û mercan, bi yaqût û zibirced
Tucar terka te nakim, bi qelsî yan bi xurtî
Pesnê te her dibêjim, bi tikrayî bi xurtî
Dixwim sûndê bi êlim, bi wî kalê veşartî
Elifba ez dixwênim,hê ez neghame ebced
Di nêv baxê Gulîzar, bi rewşa xwe tu sorgul
Li ser te ez dixwênim, wekî şalûl û bilbil
Bi dîdara xwe ey can, derman dikî dilê kul
Li ser taca keya xweş xuyaye, rengê kumbed
Li ser rêça evînê, Tîrêj ne dîn û şaş e
Cawê wî pir giran e, hemî çox û qumaş e
Ne wek dexok dibêjin ku, kevnemal belaş e
Tu guh mede ne çakan, ji destê xwe tu bermed
Ez “Taybet” im biqasî ku defn nebim,
Ez “Taybet” im biqasî ku laşê min li kuçeyên Kurdistanê wek peykerekî goştî bê çikilandin,
Ez “Taybet” im biqasî ku bi bêhna cendekê xwe, hemû kûçikên bajêr ji ser hişê wan bibim
Ez “Taybet” im biqasî ku li Botan werim kuştin.
Ey mevsimin en sade huzur kokan sonbahar ay'ı kendi demini kocaman bir ağıt ve hüzne bürüdüğün bir memleketin acısını duyar mı senden dökülen tane tane yapraklar. İçim buruk ve hangi zamanın sabr-ı kamil olur bunca hawar seslerinin yankısı diner mi huzur kokan mevsiminde Biz sevdiklerimizin yüzündeki bir yerinde hasret kokan tarihin ve yaşanmış onca acı ve stran ile yoğurlmuş bu zamanın en sessiz hoşçakalını yaşıyoruz. Ayrılık zor bir annenin evladına arş-i çatlatircasına ağlayan yüreğinin bir daha dermanin olmayacağını hüzün kokan mevsimin bize tanıklık etti. Gölgesinin dahi bir vatanın üst kimliğini yılların nakış nakış örülmüş yüzündeki çizgilerin bak bu benim babamdı diyen evlatların bir yerde hep soğuk düş alıp bir türlü içi Isınmayan o çocukların büyüyen halleri hep baba dedi mevsimlerin uğrak bir yerinde.
Hüzün kokuyor memleketim tarih kadar ve adının yüceliği içimize sinmiş kutsiyeti kadar.
Davudê Entê 🍁🍂