"Asrın hastalığı" dedikleri bu ruh buhranı, bu şüphe ve tereddüt, bu yer değiştirme ve kaçma ihtiyacı artık son buluyor.
Sayfa 193
Bir daha onu görmemeğe karar veriyorum. Şüphesiz bir daha onu görmeyeceğim.
Sayfa 134
Benim için garip bir surette her şey ölmüştü.
Sayfa 58
"Acı Tebessüm"
İşte sen böyle gülüyorsun. Bu tebessüm yok mu? Biz, şairler, buna "acı tebessüm" deriz; insan bu tebessümle gülmek için şurasında -kalbini gösteriyordun- büyük bir ıztırabı olmalıdır...
Sayfa 30
Senin sevgin yüzündendir ki, göz güneşten nur alır,
bulut topraktan su içer.
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun? Bütün hayatımca bu cam kırıklarını beyin zarımın. üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım.
Birdenbire çok yorulduğumu, taşıyamayacağım kadar yaşantı üslendiğimi ölürcesine algıladım. Kitapsız, sanatçısız, tartışmasız bir yaşamın özlemi sardı benliğimi.
