Gece ümitsizlerin kalbinden karanlıktı.
Sayfa 80Kitabı okudu
Yıldız olur sana ışık tutarım,
Sayfa 57Kitabı okudu
hepsi okul denen şeyle tanışmadan önceydi
Bende hiç tükenmez bir hayat vardı,
Kırlara yayılan ilkbahar gibi.
Sayfa 54Kitabı okudu
bende de aynı kararsızlık seviyesi var
Günler su gibi akarmış…
Geçmiyor günler, geçmiyor.
Sayfa 38Kitabı okudu
Sıcak bir kurşun beynimde,
Bir ağaç dibinde yatsam…
Sayfa 33Kitabı okudu
sosyallik pilim bitince ben:
Şehirler bana bir tuzak;
İnsan sohbetleri yasak;
Uzak olun benden, uzak,
Sayfa 31Kitabı okudu
Ne çok aynıyız seninle
Senin kendini açtığın gibi bıraktım kendimden parçaları bir bir sayfalara
Şimdi sen gibi,ben de aynı zamanda
Kim bilir kaç insanın ruhu bizimle burada barınıyor.
Bizi bizimle anlayan ruhlar kayıp ve sesiz buluşuyor.
Burada başladı burada bitiyor.
( yazı bana aittir )
Sevdiğim insanlara kızabilirdim,
Eğer sevmek bana
Mahzun durmayı
Öğretmeseydi.
Sayfa 194Kitabı okudu
Kırık taşlara bakıp
Işıklı bir asfalt düşünmek
Acaba yalnız
Şairlere mi mahsus?
Sayfa 191Kitabı okudu
Giderayak
Handan, hamamdan geçtik,
Gün ışığındaki hissemize razıydık;
Saadetinden geçtik,
Ümidine razıydık;
Hiçbirini bulamadık;
Kendimize hüzünler icadettik,
Avunamadık;
Yoksa biz...
Biz bu dünyadan değil miydik?
Sayfa 77Kitabı okudu
Şiirlerin insanlara benzediğini düşündüm. Bazı insanlarla daha baştan iyi anlaşıyordunuz. Bazılarını anlayamıyordunuz ve asla da anlamayacaktınız.
Sayfa 38Kitabı okudu
Acı da yakışır insanın yüreğine.
Mikail Balcı
@Ogretmen_Okur
·10 Aralık 2022 09:11
Ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum.
Durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar.
Sinemaya gitmeye, el ele tutuşmaya falan kalkarız.
İşin yoksa çiçek al, saç tara, parfüm sık
Küsmesi, barışması, ayılması, bayılması...
Hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması.
Sayfa 56 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Nisan 2015.Kitabı okudu
