“Izdırabın verdiği intibah zamanlarında, kendi kendini aldatmak, başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar.”
intibah: Uyanış, gerçeği anlama.
Bazen bazı gerçeklerden kaçmaya çalışırken sığındığın hayalin sahteliğini anlayıp uyanırsın böylece kaçmak isteyeceğin gerçeklere yenisi eklenmiş olur. Elbette gerçeklerle yüzleşmek ve onları kabullenmek geretiğini bilir herkes, bilmek kolaydır zaten ama eyleme geçmek gerçekten cesaret gerektiriyor.
Kendini tanımak. Kendini, yani eriyeni, dağılanı, dumanlaşanı. Sen acıların, utançların, zilletlerinle aynısın. Rüyaların, hayallerin, dileklerinle bir başkası.
Ben bu kentten sürüldüm;
Tutup çıkardı kıyıya bu nehir beni!..
Balyozun ve çeliğin ülkesinden;
Ağlayan bir çayırdım; kendi içime aktım!.. İçimdeki leylakları; kendi ateşimde yaktım!..
Dilara Ayşenur Deniz