- Səmtsizlik effekti nədir elə?
- Adından da məlum olur - sürünün əksinə getmək, əksər insanların bacarmadığı işləri görmək, heç kəsin cürət etmədiyi qayalara dırmaşmaq... Hamı sağa baxdığı halda, sən
sola baxırsan, hamı sürünün qarşısında gedən keçiyə baxdığı zaman sən çobanın hərəkətlərini izləyirsən. Bax bu, səmtsizlik effektidir.
-Mən heç nə başa düşmədim.
- Elə əksəriyyət də heç nə başa düşmür. Bu effekt də məhz bunun üzərində qurulub, heç kəs heç nə başa düşməsin. Gözbağlayıcı papağın içindən dovşan çıxardanda onun papağın içinə saldığı sağ əlinə deyil, papağı altdan tutan sol əlinə baxmaq lazımdır. Öz yolunla gedirsən, sənə bir dilənçi yaxınlaşır, sağ əlini uzadıb çörəkpulu istəyir. Bəs sən nə edirsən? Onun sənə tərəf uzanan əlinə baxırsan. Bu zaman sənin ciblərində gəzişən sol əlini unudursan. Bax, belə.
Rəssam Ernestin sol cibindən çıxartdığı şəkli qarşısına, qoydu. Ernestin gözləri təəccübdən bərəldi.
- Bunu sənə kim öyrədib?
- Məharətli yaziçı da əsərlərində hadisənin açarını sol əlinde tutur, oxucunu isə vadar edir ki, sağ tərəfə baxsın. Oxucunun fikri müəllifin göstərmək istədiyi hadisələrə, verdiyi sözlərə, adlara yönəlir. Süjetin mahiyyətini açan nöqtələr, əslində, oxucunun düz burnunun ucundadır, lakin o bunları görmür. Elə hey düşünür ki, görəsən, bu cinayati kim görüb? Görəsən, bu qəhrəman həqiqətdə kimdir? Görəsən, əsərin sonu nə ilə bitəcək? Bəli, dostum, hər şey çox sadədir.