“Mutluluk tarifi zor yapılan bir hâldir. Çünkü mutluluğu genellikle hazla karıştırıyoruz. Bu yüzden hâlinden memnun olma ve onu sürdürebilme şeklinde tanımladığımız mutluluğa erişilmesi pek mümkün görünmüyor.
Mutluluğun çok feci bir tanımı var:
‘İnsanın bütün arzu ve isteklerine kesintisiz olarak ulaşabilme hâli’ diye ama böyle bir mutluluk yok. Daha büyük bir pencereden bakıldığında insan beyninin mutlu olmak üzerine kurgulanmadığı görülür. Aksine zihinsel yapımız mutluluk arayışı üzerine kurgulanmıştır. Şu ânda mutluyum, dediğimiz her hâl bizi kısa bir süre sonra sıkıyor.”
Eskiden bir deyim vardı Mutluluklar için söylenen..
Gül bahçesi, kuş kafesi Gibilerden.
Demek onun için
Gül uçtu kafesinden,
Kuş da bahçesinden..
Kafesle bahçenin yersizliği yüzünden
Xoşbəxtlik çatılası mənzil deyil; xoşbəxtlik gedilən yolun özüdür. Bu yolu çətinliyi və dolanbaclığı ilə qəbul etmək, daşı və kəsəyi ilə sevmək lazımdır.
Bu dünyaya gəlişimizin səbəblərindən biri də məhz xoşbəxt olmaq və xoşbəxtliyimizi kainat ilə bölüşməkdir. Çünki xoşbəxtlik qanadlarından tutub saxlamağımızı sevməyən kəpənək kimidir - o, uçmağı, dünyaya qanad açmağı sevir.
Unutma, xoşbəxtlik xoş düşüncələrlə başlayır. "Xoşbəxt" olmaq üçün dünyaya xoş duyğular yaymalıyıq. Bu xoş duyğular "xoşbəxt"lik şəklində mütləq bir gün bizə qayıdacaq.