Fərəh
Mey içməli, mey fərəh saçır qəlbimizə,
Mey məclisi ən xoş tamaşa, səhnə bizə,
Bir yerdə ki mey, mütrib ola, məşuq ola
Ordan daha xoş yer ola bilməz ki sizə.
Sayfa 37Kitabı okudu
Yüzümde pırıl pırıl sevinç gördüğün gün,
Nice konakları yıkılmıştır gönlümün.
Dalgıçsan dal gözlerimin denizine, bak:
Dibinde mahsun bir denizkızı görürsün.
Sayfa 90Kitabı okudu
Ey doğru yolun yolcusu, çaresiz kalma;
Çıkma kendinden dışarı, serseri olma;
Kendi içine sefer et erenler gibi:
Sen görenlerdensin, dünya seyrine dalma.
Hep bir çember, dolanıp durduğumuz!
Ne önümüz belli, ne sonumuz.
Kim varsa bilen, çıksın söylesin:
Nerden geldik? Nereye gidiyoruz?
Yerin üstüne baktım, uykuya dalmışlar;
Altına baktım, çürüyüp toprak olmuşlar.
Yokluk ovasında başka ne var ki zaten:
Daha gelmemişler var, gelip gitmişler var.
Çirkinə, gözələ baxmaz həqiqət,
Birdir aşiqlərçün cəhənnəm, cənnət.
Dərd əhli palaza, atlaza baxmaz,
Yastıqla kərpici seçməz məhəbbət.
Sayfa 55Kitabı okudu
Yadına salmadın Hafizi, ey gül,
Ayrılıq mənimçün müşküldür, müşkül;
Sinəmdə toplanan ələmlərini
Mən bildim, bir də ki, yaralı könül.
Sayfa 143
Baharda dağlardan çağlayan sellər
Ən möhkəm daşları sındırıb əzəг.
Sonsuz sellər axır göz bulağımdan,
Neçin daş qəlbinə eyləmir əsər?
Sayfa 373
Kim demiş haram nedir bilmez Hayyam?
Ben haramı helâlı karıştırmam:
Seninle içilen şarap helâldir,
Sensiz içtiğimiz su bile haram.
Dur diyebilseydim kendi dönüşüme, Kurtarırdım kendimi âvarelikten.
Gün doğarken sabah horozları niçin
Acı acı bağrışırlar, bilir misin?
Tan yerini gösterip derler ki sana:
Bir gecen geçti gidiyor, sen nerdesin?
Toxunma könlünə biçarə gülün,
İncitmə qəlbini avarə gülün.
Səbanın eşqiylə olmuşdur, ey dost,
O qanlı köynəyi sədparə gülün.
Sayfa 119Kitabı okudu
Yeryüzünü gül bahçesine çevirmekten
Daha güzeldir bir insanı sevindirmen.
Bin kulu azat edenden daha büyüktür
Bir hür insanı iyilikle kul edebilen.
Cehennem dedidiğin bir kıvılcım, boşuna zahmetimizden..
Cennet dediğin bir an, huzur dolu vaktimizden..