Zihin sessizlikten gelen muazzam gücün elinde iyi bir uşağa dönüşür.
O zaman varlık efendidir, ve efendi zihni gerektiğinde kullanıp gerekmediğinde kapatabilir.
İçime kapanık değilim, beni dinleyebileceğinizi ama asla anlamayacağınızı biliyorum. O yüzden susmak muazzam bir tercihtir.
Yüreğinin haykırdıklarını sessizliğe gömmek... Hiç kolay değildi.
Sayfa 515 - Arkadya YayınlarıKitabı okudu
Belki de konuşmaya ihtiyaç duymadığı için bu kadar sessizdi.
Sayfa 58 - Arkadya YayınlarıKitabı okudu
2 Mart 2024
Mısralarımın yüreğinde küllendi sözlerimin ateşi.
E.N.
3 Mart 2024
Çok iyi geldin bize, dedi.
Bunun için özel hiçbir şey yapmıyorum. Akışta tutuyorum kendimi çünkü beni en çok mutlu eden şey kendi benimi yakalamamla mümkün hâle geliyor. Dünyayı etrafımda hiç döndürmedim, hep kalbimle baktım dönüşüne. Bu benim için pahâda denksiz. Yanlış anlaşıldım zaman zaman ki umurumda değil. Kendimi biliyorum çünkü. Hem biraz daha vakitle rengimi fark ediyor yanlış anlayanlar. Bu da umurumda değil. Ekstra bir çaba sarf etmediğim için.
Çok değerli birinin hoşuma giden bir cümlesi var: Sen dokunduğun herkese büyük bir şanssın, dedi.
Estağfurullah, ben dünyada yalnızca bir tüy misaliyim. Ve her adımda bu düstûra sahip olduğum için de asıl şanslı olan benim. Rabbime şükürler olsun ki küçüklüğünden beri minik elleriyle kendisine yalvaran bana nasip etti bu güzellikleri.
"Hakk ilmine bu âlem bir nüsha imiş ancak, Ol nüshada bu Âdem bir nokta imiş ancak"
Felsefesinden ayrılmamak duasıyla... :)
suskunluk nedir, nedir, nedir ey biricik sevgili
suskunluk nedir söylenmemiş sözlerden başka
"Yalan, yalan, yalan
Seni sevmediğim yalan
Kızgın bir anımda söyledim yalan
Seni sevmediğim yalan"
İçimde suskunluğumdan inşa edilmiş koca bir dağ var.
Sayfa 16 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Ben çoğu şeyi neden içime atıyorum? Kendime sürekli soruyorum ama bir cevap bulamıyorum. Neden susuyorum gerçekten ben? Ses bana aitken, sesin ta kendisi benken, ses bana armağanken neden susuyorum? Neden mahkumum sessizliğe?
Susmamız gereken yerde hararetle konuşmamız, konuşmamız gereken yerde sinsice susmanızdı belki de bizi bitiren.
Şimdi anlıyorum ki konuşmadıklarımız bizi konuştuklarımızdan daha çok anlatıyormuş.
Sayfa 70Kitabı okudu
