Şiddet suçlularının ortak özelliği bir sırlarının olmasıydı, çok önemli bir sır. Bu sır utanma duygusuydu; acı verici, kronik, şiddetli bir utanma duygusu. İmrenme ve kıskançlık utancın kardeşleridir
Sayfa 49 - Jess Hill - Kadının Hiç mi Suçu Yok: Görmezden Geldiğimiz Ev İçi Şiddetin TehlikeleriKitabı okudu
Kendi suçluluk hissimizle baş etmenin en kolay ve en yaygın yolu, bir başkasını suçlamaktır.
Sayfa 47Kitabı okudu
Siz savcısınız, ben suçluyum. İkimiz için ne kadar da uygun roller, değil mi? Yani siz de ben de hayatımız boyunca suçtan uzak kalamayacak insanlarız.
Sayfa 16 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Başkasını suçlamayı bende istiyorum
fakat...
Kendimle yüzleşmek için para
vermiş gibiyim...
İşte böyle yalanlardı anca
söylediklerim...
Zaten üzülmek hepimizin baba
mesleğiydi...
No1 (no34DF)
Toplum kendisini ne kadar suçlu hissediyorsa, kendisine yeni günah keçisi bulmak hususunda o kadar hızlı ve usta oluyor. Suçlamaya duyulan bu açlık, bize suçlanandan ziyade suçlayanla ilgili bir şeyler söylemeli.
Sayfa 82Kitabı okudu
Ne de olsa insan her zaman biraz suçludur.
Sayfa 25Kitabı okudu
Suçumu kabul ettim, darısı başına..
"Suçluluk hissinden ve hayatımdaki insanların bu histen mustarip olmasından nefret ediyordum."
Sayfa 312 - Doğan KitapKitabı okudu
