Kocamustafapaşa'da geçirdiğimiz o gecede Abdüsselam Ağa bu beyitlerden birisi üzerinde çok durmuş ve hatta "Aşkın" demişti,"felsefesini bilmeden bu şifreyi çözmek imkansız görünüyor." Sonra eklemişti; "Efendi! Sen hiç âşık oldun mu? Bilir misin ne hastalık ve ne şifadır o!.. İşte bak ne diyor şair:
Refoldu hicâb-ı şâhid-i râz
Aşk oldu melâmet ile demsâz
Yani "Sır gelininin duvağı açılınca aşk ile kınanmışlık birbiriyle aynı dilden konuştu" demeye getiriyor
Sayfa 116Kitabı okudu
Konuştu Şâir;
.
🌴
.
Vedalar yankılandı.
Bir bir koptuk birbirimizden..
Biriktirdiğimiz anılarla bir başımıza kaldık.
Ne yapmalı?
Başladık tekrar bakalım
Eru vardı, Tek Olan; Ilúvatar derlerdi adına Arda'da. Ve o önce Ainur'u yaptı, Kutsal Olanları, bunlar zihninin evlatları idiler, ve sair hiçbir şey yaratılmadan evvel onunla birlikteydiler. Ve konuştu onlarla, ezgiler sundu; ve onlar önünde şarkılar söylediler, ve o memnun oldu. Lakin uzunca bir müddet her biri bir başına söyledi şarkısını, ya da birkaçı birlikte belki, kulak verip dinlerken diğerleri; her biri sadece Ilúvatar'ın zihninin geldikleri parçasına vakıf oldular, ve kardeşlerini anlarken olgunlaştılar, lakin yavaşça. Her halükarda, dinledikçe derinleşti kavilleri ve yükseldiler uyum ve ahenkte.
"Efendi! Sen hiç âşık oldun mu? Bilir misin ne hastalık ve ne şifadır o!.. İşte bak ne diyor şair:
Refoldu hicâb-ı şâhid-i râz
Aşk oldu melâmet ile demsâz
Yani "Sır gelininin duvağı açılınca aşk ile kınanmışlık birbiriyle aynı dilden
konuştu" demeye getiriyor.