Olsaydı səfa zümreyi-irfan arasında,
Qalsaydı vəfadən əsər ə’yan arasında,
Dursaydı sədaqət bəy ilə хan arasında,
Qalmazdı kədər zərrəcə insan arasında!
Siyah gözlerinde, hep aradığım o karanlık, sonsuz geceyi bulmuştum, onun büyülü, müthiş karanlığında batıyordum. Ayağımın altındaki zemin sarsılıyordu, düşseydim belki de inanılmaz bir keyif alırdım.