Çoktan kabuk bağladığını düşündüğüm yaralarım vardı.Yanılmışım.Yazmaya başlayınca onlar da bir bir sızlamaya ve bazende kanamaya başladı.
Sayfa 5Kitabı okudu
Kadınların sahici gözyaşlarına katlanılması güç acılar sinmiştir..
İnsan hayatın bir yerlerinde ölüyor aslında. Ruhuyla arasına yaşamak kadar uzun bir mesafe giriyor.
Ölüyor insan ve yeniden diriliyor. Umut etmek için diriliyor, başlayabilmek için diriliyor, doğru dürüst bir tek cümle kurabilmek için diriliyor işte..
Sonra...sonrası karanlık. .
Gecenin kasvetli havası engel olmuştu uyukuya, yastığa başını koyduğundan beri aklından geçmedik, düşünmedik birşey kalmamıştı, kalktı Yüzbaşı gece 03.00 sularıydı, giydi yeşilleri, derin bir nefes çekti mevzileri dolaşacaktı.Gecenin zifiri engel oluyordu önünü görmeye ee yüzbaşı da gayret dikkatliydi, uyuyan var mı diye de nöbetçileri kontrol
"burada olduğun süre boyunca sana kimse dokunmayacak. emin olabilirsin."
"peki, senin bana dokunmana kim engel olacak?"
"bugüne kadar hiçbir kadını benimle olması için zorlamadım, bundan da emin olabilirsin. hepsi koşarak kucağıma atlar."
"buna inanmak çok zor."
"çünkü henüz çapkın gülümsememi görmedin."
