... Zincir misali uzayıp giden tepeler ve her köşesini bildiğim vadiler! Ah keşke aralarında kaybolsam! diye düşünmüştüm. - Oysa oralara koşarak gitmekle geri dönmem bir oldu, umduğumu bulamadım.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Küçük tatlı Adele,
Koridorda Adele koşarak yanımıza geldi. "Masdames, vous etes servies!" diye bağırdı. "J'ai bien faim, moi!" Madamlar yemek zamanı. Ben acıktım.
Sayfa 148 - ARTEMİSKitabı okudu
Zaman olur bir kadının gözlerinden bir kurt geçer koşarak.
Sayfa 72 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Çoktan kabuk bağladığını düşündüğüm yaralarım vardı. Yanılmışım. Yazmaya başlayınca onlar da bir bir sızlamaya ve bazen de kanamaya başladı.
“Nerede bir çocuk ölürse orası Gazze’dir.”
Üşüyorum
Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgâr gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum...
Muhsin Yazıcıoğlu
Kimse koşarak gölgesinden kaçamaz.
Koşarak kaçtığım hep kendimmişim meğer
İncinmez sandığım her yanımda kocaman keder
Belki durup dururken
Belki hiç beklemezken
Bir sarılsan geçer
Yollarım dikenli taşlı ellerimde
Fotoğrafın yüzünde aynı gülümseme
"Tanrım,bir projem yok!
Az önce fark ettim, tek bir projem bile yok."
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
“Allah, “Bir iyilik yapana, onun on mislini hatta daha fazlasını veririm. Bir kötülük edene kötülüğü kadar ceza veririm, yahut mağfiret ederim. Bana bir karış yaklaşana, ben bir arşın, bir arşın yaklaşana da bir kulaç yaklaşırım. Bir kimse bana yürüyerek gelirse, ben, ona koşarak gelirim. Bana ortak koşmayan bir kişi, dünya kadar günah ile bana gelse dahi, ben onu, o kadar mağfiretle karşılarım.” buyurmuştur.
...
Patikayı oluşturduğumda günler, haftalar, belki aylar geçmişti... Bir gözyaşının patika oluşturması ürkütücü ama aynı zamanda umut vericiydi. Bu patikadan koşarak geçebileceğimi fark ettim. Benim patikamdı çünkü, benim gözyaşlarımdan oluşan... Herhalde nerelerde düşüp kalkacağımı bilebilirdim. Ama insanın kendi bilinirliğinde düşmesi çok vahimdi.
...
O vakitler objektifin önünde çok kıymetli insanlar yoksa düğmesine basılmazdı. Fotoğraf çekmenin değerli olduğu zamanlardı.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Benim koşarak varamadığım yere,
Başkaları tek adımla varınca "vazgeçtim"...