Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 82 - Konu KitapKitabı okudu
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu sükünet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Bastığım yerin toprak olduğunu düşündükçe, ona zarar vermemek için tüm dikkatimi topluyordum. Bana verilecek olanın gökyüzü olduğunu bilmem, çakan şimşeklerden korkmama neden oluyordu. Fani dünya, insanların savaşmasını, aksi takdirde yükselişe geçemeyeceklerini söylüyordu. O yüzden bu dünyanın istirabından kaçılmıyordu. Doğusu ve batısı olan bir evrende yaşayıp, menfaatlerden yapılmış bir ipin üzerinden geçmek zorunda kalan bizler için, gerçek aşk bir düşmandı. Gözle görülen asıl servet ise topraktı. Sıkı sıkıya tutunduğumuz ismimizle elimizden alınan şöhretimiz, sevimli hareketlerle çiçeğin üstünde uçuşuyor gibi duran ancak iğnesini çiçeğin nektarına batırmaktan geri kalmayan kurnaz bir arıya benziyordu.
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 82Kitabı okudu
"Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü..."
Gördüğüm şey sadece çiçeklerde.
‘Çiçeklerden oluşan gökyüzü…’
Sayfa 135
Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum. Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken, Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını... Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 82Kitabı okudu
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 82Kitabı okudu
Oysa ait olduğum yer sonsuz gökyüzü…
Sayfa 83Kitabı okudu
Eylül ayıydı. Gökyüzü dipsiz, çiğ taneleri, heybetli dağlar, ay ışığı parlaktı.
"Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü..."
Sayfa 83 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Bana verilecek olanın gökyüzü olduğunu bilmem, çakan şimşeklerden korkmama neden oluyordu.”
Sayfa 74Kitabı okudu