Mektup larda "Çocukların hali vaziyeti nasıl?" diye sorulan soruları okuyanlarsa iç çekip bana bakıyordu. Oysa çoktan unutmuştum annemi. Ama yine de her çocuğun bakışlarının mazlumluğundan, derinliğinden olsa gerek, kabuklu göz kapaklarımın altındaki fıldır gözlerimin bir an mahzunlaştığını görenler, bunu anne özlemine ve yetimliğe
Ressam Van Gogh'un en ünlü eserlerinden birisi olan Yıldızlı Gece sanat eserleri arasında büyük bir önem taşımaktadır. Van Gogh, Yıldızlı Gece resmini, tedavi gördüğü akıl hastanesinde 1889 yılının Haziran ayında sabaha karşı bir zamanda tamamlamıştır. Bu eseri yakından incelediğimizde resmin içeriğinde özgün bir biçimde oluşturulmuş yıldızlar, ay, bir köy, kilise ve selvi ağacını görmekteyiz. Van Gogh bu resminde odasından görülen Saint-Remy-De-Provence şehrini kendine has bir şekilde yorumlamıştır. Fakat odasının camından bakıldığında demir parmaklıklar gözükmesine rağmen Van Gogh bu görüntüyü tablosuna yansıtmamıştır. Burada özgürlüğe duyduğu özlemi, resmine yansıttığı yorumu yapmak mümkündür. Ayrıca manzarasında köy, kilise vb. bulunmamasına rağmen tablosunda bunları görmekte ve hayal gücünü ne kadar güzel kullandığını fark etmekteyiz. Bunun yanında resimde selvi ağacıda bulunmaktadır ve bu ağaç genelde ölümün simgesi olarak görülmektedir. Dolayısıyla Van Gogh'un selvi ağacını resmine yansıtması ile intihar ederek ölmesi arasındaki ilişki düşündürücüdür.
Seviyorum yurdumu, fakat tuhaf bir aşkla!
Mantığım yenemiyor bu sevgiyi.
Ne şan, satın alınmış kanla,
Ne kibirli bir güvenin erinci
Karanlık eskinin gizemli söylenceleri ne de
Sevinçli imgeler uyandırmıyor bende.
-Kendim de bilmem niçin- fakat seviyorum ben
Soğuk suskunluğunu yurdumun bozkırlarının,
Sınırsız dalgalanışını yurdumun ormanlarının
Ve taşmalarını nehirlerin, denizlere benzeyen.
Tutkunum sarsılmaya köy yollarında bir yaylıda
Ve usul bir bakışla delerek gölgesini gecenin,
İçimde bir han özlemi, rastlamaya şurda burda
Titreyen ışıklarına kederli köylerin.
Sayfa 49 - AnayurtKitabı okudu
Şehirli bir çocuğun köy sofrasına özlemi gibi sevdim seni,
neyse…
Sayfa 132 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
